Γ. Μουλκιώτης: Αύξηση του κατώτατου μισθού μέσα από τις συλλογικές διαπραγματεύσεις

Ο βουλευτής Βοιωτίας και Τομεάρχης Εργασίας του Κινήματος Αλλαγής, Γιώργος Μουλκιώτης, τοποθετήθηκε στην Γερουσία της Βουλής κατά την κοινή συνεδρίαση Επιτροπών Κοινωνικών και Ευρωπαϊκών Υποθέσεων για τον κατώτατο μισθό.

Επεσήμανε εξ’ αρχής ότι η ευρωπαϊκή πρωτοβουλία για τον κατώτατο μισθό αποτελεί τρανή απόδειξη ότι οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης οφείλουν να στηρίζουν ενεργά τις συλλογικές διαπραγματεύσεις για τον καθορισμό των μισθών, ιδίως όταν η κάλυψη από συλλογικές διαπραγματεύσεις είναι χαμηλή, με τη θέσπιση στα εθνικά κανονιστικά πλαίσια ρητών κριτηρίων για την επάρκεια των κατώτατων μισθών και ενδεικτικών τιμών αναφοράς, όπως το 60% του ακαθαρίστου διαμέσου μισθού ή το 50% του ακαθάριστου μέσου μισθού, με ενισχυμένο ρόλο για τους κοινωνικούς εταίρους.

Μεταξύ άλλων, ο Γιώργος Μουλκιώτης σημείωσε ότι:

• Στην Ελλάδα με τους περισσότερους «φτωχούς εργαζομένους» στην Ευρωζώνη, στην Ελλάδα όπου η φτώχεια «χτυπάει κόκκινο», η αύξηση του κατώτατου μισθού είναι μονόδρομος.

• Ένας «δίκαιος μισθός» πρέπει να καλύπτει τις βασικές οικονομικές ανάγκες, να λειτουργεί αναπτυξιακά, να αποκλείει τους κινδύνους φτωχοποίησης ή αποκλεισμού και να καλύπτει τις κοινωνικές ανάγκες του εργαζομένου. Γι’ αυτό, ο κατώτατος μισθός θα πρέπει να προσαρμοστεί στο 60% του διάμεσου μισθού, ώστε το όριο της σχετικής φτώχειας να γίνει το κατώτατο όριο της αξιοπρεπούς διαβίωσης.

• Ο κατώτατος μισθός θα πρέπει να διαμορφώνεται από τους ίδιους τους μισθωτούς (δια των συλλογικών τους οργάνων) και τις επιχειρήσεις (δια των συνδέσμων τους), όπως προτάθηκε με σχετική τροπολογία από το Κίνημα Αλλαγής. Πιο συγκεκριμένα, πρέπει να επανέλθει η αρμοδιότητα στους Κοινωνικούς Εταίρους και μέσω των διαπραγματεύσεων να υπογράφουν Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας όπως καθορίζονται από το άρθρο 8 του ν.1876/1990. Επιπλέον, πρέπει να καταργηθεί η διάταξη του ν.4093/2012 που προβλέπει ότι το πεδίο εφαρμογής της Ε.Γ.Σ.Σ.Ε. περιορίζεται σε μη μισθολογικούς όρους.

• Μόνο όταν όλες οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας θα κηρύσσονται υποχρεωτικές και θα είναι καθολικές και δεσμευτικές, μόνο τότε θα υπάρξει ένα ελάχιστο δίχτυ προστασίας, αποκρούοντας φαινόμενα κοινωνικού ή μισθολογικού ντάμπινγκ και θέτοντας τις βάσεις για ισόρροπη ανάπτυξη.

• Οι μισθοί, όπως και η παραγωγικότητα, θα πρέπει να συγκλίνουν αντί να αποκλίνουν από τον μέσω ευρωπαϊκό όρο, ώστε να μην υπάρχουν στην Ελλάδα φτωχοί εργαζόμενοι, άνθρωποι που υποαπασχολούνται και υπο-αμείβονται και στερούνται των στοιχειωδών για να ζήσουν, να κάνουν οικογένεια, να επιμορφωθούν.

• Απαιτούνται ίσες ευκαιρίες για όλους και κυρίως τους νέους, τις γυναίκες και τους μακροχρόνια ανέργους που αντιμετωπίζουν τα μεγαλύτερα προβλήματα απασχόλησης και φτωχοποίησης-περιθωριοποίησης.