Οξεία ανακοίνωση για το ΠΥΣΔΕ Φωκίδας!

Όσα δε φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια!

Το ερώτημα είναι πόσο χαμηλά είναι πρόθυμη να συρθεί για να «κρεμάσει» τον κλάδο (;)

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

σας ευχόμαστε μια πολύ καλύτερη χρονιά, τόσο σε προσωπικό, όσο και σε επαγγελματικό επίπεδο,  ασφαλή, δημιουργική, ανατρεπτική και ελεύθερη, με επιστροφή σύντομα στα σχολεία μας και με ανοιχτά μάτια και νου.

Τα γεγονότα γύρω από τις εκλογές-παρωδία για την ανάδειξη των αιρετών εκπροσώπων των εκπαιδευτικών στα υπηρεσιακά συμβούλια και ό,τι είχε προηγηθεί αυτών είναι γνωστά. Οι συνάδελφοι, αντιδρώντας στην αδιάλλακτη στάση, τον αυταρχισμό και την αλαζονεία της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΑΙΘ, αλλά και στον εξαναγκασμό οι υποψήφιοι να συμμετάσχουν στην ηλεκτρονική ψηφοφορία παρότι είχαν αποσύρει τις υποψηφιότητές τους (!), απάντησαν με συντριπτική αποχή, που ξεπέρασε το 93%!

Παρά ταύτα, το υπουργείο αγνοώντας τις ενστάσεις και την καθολική αντίδραση του εκπαιδευτικού κόσμου προχώρησε τις προηγούμενες μέρες, με μεγάλη καθυστέρηση, στον ορισμό της σειράς «εκλογής» και το διορισμό των «αιρετών» μελών. Επομένως, από δω και πέρα τίθεται το αμείλικτο ερώτημα: Νομιμοποιείται κάποιος/α να είναι αιρετός εκπρόσωπος εργαζομένων με ποσοστό αποχής πάνω από 93% και ελάχιστες ψήφους; Ποιον θα εκπροσωπεί; Τον εαυτό του και μερικούς φίλους του; Τι σημαίνει άραγε μια τέτοια τεράστια αποχή; Πρέπει οι φερόμενοι ως «εκλεγμένοι» να παραιτηθούν ή όχι; Και τα διορισμένα μέλη αισθάνονται δικαίωση και αναγνώριση με την αποδοχή της τοποθέτησής τους σε αυτά τα κατασκευασμένα και νόθα Υπηρεσιακά Συμβούλια;

Αυτά είναι τα ερωτηματικά και τα πραγματικά θέματα που απασχολούν τον κλάδο και τους συναδέλφους και όχι τα ψευδή και γκεμπελικά, κατά τη συνήθη τακτική της, που διακινεί η γνωστή παράταξη, «γυμνοσάλιαγκας» της διοίκησης, σε τοπικά ΜΜΕ, δήθεν στηλιτεύοντας και αναδεικνύοντας «σκάνδαλα» και βολέματα.

Συνάδελφοι, δεν δίνουμε το δικαίωμα σε κανέναν να κατακρίνει και να συκοφαντεί την εκπαιδευτική και πολιτική μας παρουσία και δράση, πόσο μάλλον σε άτομα που βλέπουν το χώρο της εκπαίδευσης ως πάρεργο για να μπορούν να ασκούν το ιδιωτικό τους έργο και σε άτομα τα οποία δεν έχουν κάνει ούτε μια χρονιά πλήρες το ωράριό τους είτε με πονηρούς τρόπους το αποφεύγουν ακόμη κι αν το καλύπτουν (βλ. δεν έχει αναρτηθεί το πρόγραμμα στον πίνακα του σχολείου, άρα δεν κάνω μάθημα…). Δεν μπαίνουμε στη διαδικασία να απολογηθούμε σε κανένα «τσιράκι» της εξουσίας και της αντι-εκπαιδευτικής πολιτικής.  Οι συνάδελφοι, δυστυχώς γι΄ αυτούς, καθώς και η τοπική κοινωνία, γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα και άλλωστε εσείς είστε, συνάδελφοι, αυτοί που μας τιμήσατε και συνεχίζετε να μας τιμάτε με την ψήφο σας και μας δίνετε το δικαίωμα να σας εκπροσωπούμε είτε στην ΕΛΜΕ είτε στο ΠΥΣΔΕ. 

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

είναι μία από τις τελευταίες  φορές που μπορεί να ακουστεί η φωνή των εκπαιδευτικών στο ΠΥΣΔΕ, καθώς η κυβέρνηση  επιτίθεται σε όλες τις κατακτήσεις , καταργώντας στην πράξη και συνταγματικά κατοχυρωμένες διατάξεις, και βάζει στον γύψο και τα υπηρεσιακά συμβούλια, καθώς σε έναν θεσμό στον οποίο έχει προνομιακό πεδίο παρέμβασης δεν επιτρέπει   να της δημιουργούνται προβλήματα  και στην ουσία τον καταργεί. Εισάγεται ο θεσμός του δοτού αιρετού και επιστρέφουμε ολοταχώς στην εποχή της επταετίας και του Μεταξά. Ας γνωρίζουν όλοι, ότι αργά η γρήγορα αυτές οι πολιτικές θα καταλήξουν εκεί που ταιριάζουν: στον σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας! Και δεν θα υπάρξει πολιτική σωτηρία για όσους τις εφάρμοσαν.

Η πρόκληση είναι πολύ μεγάλη. Η απάντηση πρέπει να είναι συλλογική, ενωτική κι αποφασιστική, στην κατεύθυνση ακύρωσης όλων των αντιδραστικών στοχεύσεων του Υπουργείου.

Σε αυτή την απίστευτα αρνητική συγκυρία, όπου  η πανδημία όχι μόνο απειλεί τη ζωή και τη μόρφωση, αλλά χρησιμοποιείται ανερυθρίαστα προκειμένου να επιβληθεί κάθε αναχρονιστικό μέτρο, σας καλούμε σε ενότητα και συσπείρωση στο σύλλογο.

Είναι η ώρα της ευθύνης απέναντι στους μαθητές μας, απέναντι στο τώρα και το αύριο της κοινωνίας. Είναι η ώρα των αγωνιστικών κινητοποιήσεων και των συλλογικών δράσεων.