- Του ΕΚΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΎ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟΥ ΜΟΡΦΩΤΙΚΟΥ ΟΜΙΛΟΥ ΤΙΘΟΡΕΑΣ (ΕΤΜΟΤ) με έδρα την ΤΙΘΟΡΕΑ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ
- Της ΕΝΩΣΙΣ ΤΙΘΟΡΙΕΩΝ με έδρα την Αθήνα, Μενάνδρου 51, τκ 10437
- Τριακοσίων ογδόντα τεσσάρων (384) κατοίκων
ΕΝΩΠΙΟΝ
Της Διεύθυνσης Περιβάλλοντος και Χωρικού Σχεδιασμού Στερεάς Ελλάδας της Γενικής Διεύθυνσης Χωροταξικής και Περιβαλλοντικής Πολιτικής της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Θεσσαλίας – Στερεάς Ελλάδας, η οποία εδρεύει στην Λαμία, επί των οδών Θεοδωράτου και Βέλλιου.
ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ
Της διαδικασίας δημόσιας διαβούλευσης της από Ιούλιο 2022 Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (Μ.Π.Ε.) υπό τον τίτλο «ΜΕΛΕΤΗ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΩΝ ΕΠΙΠΤΩΣΕΩΝ ΕΡΓΟΥ: ΜΙΚΡΟΣ ΥΔΡΟΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΙΣΧΥΟΣ 1,71 MW «ΒΕΛΙΤΣΑ» ΣΤΟ ΡΕΜΑ ΞΕΡΙΕΣ Τ.Κ. ΤΙΘΟΡΕΑΣ ΤΗΣ Δ.Ε. ΤΙΘΟΡΕΑΣ ΔΗΜΟΥ ΑΜΦΙΚΛΕΙΑΣ – ΕΛΑΤΕΙΑΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ», την οποία υπέβαλλε η ιδιωτική κεφαλαιουχική εταιρεία με την επωνυμία «ΒΕΛΙΤΣΑ Ι.Κ.Ε.».
**************
Ι. Εισαγωγικά.
Με την υπό διαβούλευση Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (εφεξής «Μ.Π.Ε.») σκοπείται η περιβαλλοντική αδειοδότηση ενός «Μικρού Υδροηλεκτρικού Έργου» (εφεξής «ΜΥΗΕ») ισχύος 1,71 MW, το οποίο θα εκμεταλλεύεται την παροχή του ρέματος Ξεριές, πλησίον του οικισμού της Τιθορέας της Δημοτικής Ενότητας Τιθορέας του Δήμου Αμφίκλειας – Ελάτειας της Π.Ε. Φθιώτιδας της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας, με σκοπό την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας.
ΙΙ. Λόγοι απόρριψης της υπό διαβούλευση Μ.Π.Ε. από την Διοίκηση.
- Παραβίαση του ανώτατου επιτρεπόμενου ορίου θορύβου, όπως αυτό ορίζεται στο Π.Δ. 1180/1981.
Σύμφωνα με τον Πίνακα Ι της παρ. 5 του άρθρου 2 του Π.Δ. 1180/1981, «Περί ρυθμίσεως θεμάτων αναγομένων εις τα της ιδρύσεως και λειτουργίας βιομηχανιών, βιοτεχνιών, πάσης φύσεως μηχανολογικών εγκαταστάσεων και αποθηκών και της εκ τούτων διασφαλίσεως περιβάλλοντος εν γένει.» (ΦΕΚ τ. Α’ αρ. φ. 293/29.6-6.10.1981):
«Το ανώτατον επιτρεπόμενον όριον θορύβου, εμπεμπόμενον εις το περιβάλλον υπό των εγκαταστάσεων, καθορίζεται ως τούτο αναφέρεται εις τον κατωτέρω παρατιθέμενον πίνακα, μετρούμενον επί του ορίου του ακινήτου επί του οποίου κείται η εγκατάστασις…
- Περιοχαί εις ας επικρατεί το αστικόν στοιχείον: 50 dBA …
Δια τας εγκαταστάσεις, τας ευρισκομένας εν επαφή μετά κατοικουμένων κτισμάτων, το ανώτατον επιτρεπόμενον όριον θορύβου καθορίζεται εις 45 dBA, ανεξαρτήτως της περιοχής εις ην ευρίσκεται η εγκατάστασις, μετρούμενον εντός του κατοικουμένου κτίσματος με ανοικτάς θύρας και παράθυρα.».
Όπως, άλλωστε, έχει κριθεί με την υπ’ αριθ. 2423 Απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας:
«Επειδή με το άρθρο 1 του π.δ/τος 1180/1981 (ΦΕΚ 293 Α?) ορίζεται ότι “1. Διά την εφαρμογή του παρόντος διατάγματος νοούνται : α) ως “Περιβάλλον”, ο περιβάλλων τον άνθρωπον χερσαίος, θαλάσσιος και εναέριος χώρος, μετά των επ` αυτώ χλωρίδος και πανίδος, των φυσικών πόρων και στοιχείων πολιτισμού ως ταύτα διεμορφώθησαν εκ της δραστηριότητος του ανθρώπου, β) ….. ε) ως “Επιτρεπόμενον Οριον Εκπομπής” (EMISSION STANDARD), το καθοριζόμενον κατά τας διατάξεις του παρόντος ανώτατου επιτρεπόμενου ποσόν εκπομπής ρυπαινούσης ουσίας, θορύβου κλπ. υπό εγκαταστάσεως τινος εις το περιβάλλον ….. η) ως “Εγκαταστάσεις”, τα βιομηχανικά και βιοτεχνικά εργοστά- σια, ….. ως και αι ανεξαρτήτως βιομηχανικής δραστηριότητος, πάσης φύσεως μηχανολογικαί εγκαταστάσεις …. εκ της λειτουργίας ή χρήσεως των οποίων δύναται να προκύψη ρύπανσις του εν γένει περιβάλλοντος”.
Περαιτέρω, με το άρθρο 2 του αυτού π.δ/τος ορίζεται ότι “5. Το ανώτατον επιτρεπόμενον όριον θορύβου, εκπεμπόμενον εις το περιβάλλον υπό των εγκαταστάσεων, καθορίζεται, ως τούτο αναφέρεται εις τον κατωτέρω παρατιθέμενον πίνακα, μετρούμενον επί του ορίου του ακινήτου επί του οποίου κείται η εγκατάστασις. Τα προβλεπόμενα υπό του πίνακος όρια έχουν ως εξής … 4. Περιοχαί εις ας επικρατεί το αστικόν στοιχείον : 50DBA. Διά τας εγκαταστάσεις τας ευρισκομένας εν επαφή μετά κατοικουμένων κτισμάτων, το ανώτατον επιτρεπόμενον όριον θορύβου καθορίζεται εις 45DBA, ανεξαρτήτως της περιοχής εις ην ευρίσκεται εγκατάσταση, μετρούμενον εντός του κατοικουμένου κτίσματος με ανοικτάς θύρας και παράθυρα”.
Κατά την έννοια των διατάξεων αυτών, ερμηνευομένων συμφώνως προς τα αναφερόμενα στην προηγούμενη σκέψη, εάν μηχανολογική εγκατάσταση ευρίσκεται εκτός οικισμού στην περιβάλλουσα τον οικισμό εγγύς των ορίων αυτού ζώνη, ανώτατο επιτρεπτό όριο θορύβου, ακουστού στα πλησιέστερα ακραία τμήματα του οικισμού, είναι τα αντίστοιχα στο επικρατούν εντός του οικισμού στοιχεία. Επί οικισμού δε χρήσεως κατοικίας, επικρατούν στοιχείο νοείται το αστικό στοιχείο.».
Ως εκ τούτου, το υπό κρίση ΜYHΕ, δεδομένου ότι χωροθετείται ελάχιστα μέτρα (για την ακρίβεια 160 μ.) εκτός του οικισμού της Τιθορέας, επιτρέπεται να εκπέμπει κατ’ ανώτατο όριο 50 DB θορύβου κατά την λειτουργία του.
Πλην όμως, στην υπό διαβούλευση Μ.Π.Ε. αναφέρονται τα εξής αντιφατικά και αντικείμενα στην ως άνω διάταξη:
«…Κατά τα προβλεπόμενα της κείμενης νομοθεσίας που αφορά την στάθμη θορύβου από Η/Μ εγκαταστάσεις, η στάθμη θορύβου στο όριο του σταθμού παραγωγής δεν θα ξεπερνά τα 65 dB(A) μετρούμενη στο όριο του γηπέδου….
Η κύρια πηγή θορύβου εντοπίζεται εντός του κτιρίου του μηχανοστασίου, όπου θα βρίσκεται η γεννήτρια και ο υδροστρόβιλος, καθώς και τα άλλα μηχανολογικά εργαλεία. Η ένταση του θορύβου κατά την λειτουργία των μηχανημάτων ανέρχεται σε 90 Db στην πηγή θορύβου, ένταση η οποία σύμφωνα με τους περισσότερους κατασκευαστές είναι συνήθως κάτω από τα επιτρεπτά όρια…Παρόλο που όπως αναφέρεται ότι τα επίπεδα θορύβου 100μ. από το κτίριο, δηλαδή στην περίφραξη του οικοπέδου του κτιρίου, δεν θα υπερβαίνουν τα 50Db…»[1].
Οι ανωτέρω αναφορές της Μ.Π.Ε., τυγχάνουν αφενός εξόχως αντιφατικές, καθώς άλλοτε τα επίπεδο θορύβου στα όρια του γηπέδου εγκατάστασης του σταθμού προσδιορίζονται στα 65 Db και άλλοτε στα 50 Db, αφετέρου δε και παντελώς ατεκμηρίωτες, δεδομένου ότι παραπέμπουν στους «περισσότερους κατασκευαστές» (άραγε ποιοι είναι αυτοί) για να υποστηρίξουν τάχα ότι ο θόρυβος που ανέρχεται στα 90 Db εντός του κτιρίου του ΜYHΕ τελικά θα καταλήγει στα 50 Db σε απόσταση 100 μέτρων από αυτό, χωρίς όμως να παρατίθεται βάσει ποιων μελετών, ποιων μετρήσιμων δεδομένων και στοιχείων εξάγεται το εν λόγω «συμπέρασμα». Μάλιστα, ο φορέας του έργου παραλείπει (συνειδητά φυσικά) να προσκομίσει τα τεχνικά εγχειρίδια λειτουργίας των μηχανημάτων που σκοπεύει να εγκαταστήσει ή έστω να παραθέσει το περιεχόμενό τους, από το οποίο και θα μπορούσε να προκύψει ενδεχομένως το αληθές του ως άνω έωλου ισχυρισμού του.
Κατ’ αυτόν, όμως, τον τρόπο, συνάγεται ότι η λειτουργία του υπό κρίση ΜYHΕ πρόκειται μετά βεβαιότητας να παραβιάσει τα ανώτερα επιτρεπόμενα όρια εκπεμπόμενου θορύβου των 50 Db, εξ ου και η αρμόδια περιβαλλοντική αρχή δέον όπως αρνηθεί την έγκριση της υπό διαβούλευση Μ.Π.Ε.
- Αντίθεση του υπό κρίση έργου στα άρθρα 14 και 16 του Ε.Π.Χ.Σ. και Α.Α. για τις Α.Π.Ε.
2.1. Σύμφωνα με το άρθρο 14, «Περιοχές αποκλεισμού» της υπ’ αριθ. 49828 από 12.11.2008 Κοινής Υπουργικής Απόφασης (ΦΕΚ τ. Β’ αρ. φ. 2464/3.12.2008), «Ειδικό πλαίσιο χωροταξικού σχεδιασμού και αειφόρου ανάπτυξης για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και της στρατηγικής μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων αυτού» (Ε.Π.Χ.Σ. & Α.Α. για τις Α.Π.Ε.):
«1. Η χωροθέτηση Μ.ΥΗ.Ε. αποκλείεται εντός των ακολούθων περιοχών:…δ…των αισθητικών δασών».
Ωστόσο, κατά παράβαση της ανωτέρω απόλυτης απαγόρευσης, όπως άλλωστε συνομολογεί και ο ίδιος ο φορέας υλοποίησης στην σελ. 50 της Μ.Π.Ε., «Τμήμα του έργου εντάσσεται στην περιοχή ΤΙΦΚ του αισθητικού δάσους Τιθορέας.».
Πράγματι, η δασική έκταση εμβαδού περί τα 2.000,00 στρέμματα πέριξ του οικισμού της Τιθορέας, στην οποία συμπεριλαμβάνεται και μεγάλο τμήμα του ρέματος (Καχάλα, όπως είναι γνωστό στους ντόπιους) στο οποίο σκοπείται να εγκατασταθεί το υπό κρίση ΜΥΗΕ, έχει κηρυχθεί ως αισθητικό δάσος ήδη από το 1979, δυνάμει του από 13.2.1979 Προεδρικού Διατάγματος (ΦΕΚ τ. Δ’ αρ. φ. 125/27.2.1979), αποτελώντας έτσι ένα εκ των δεκαεννέα συνολικά σε όλη την επικράτεια κηρυχθέντων αισθητικών δασών[2].
Επομένως, η αρμόδια περιβαλλοντική αρχή δέον όπως αρνηθεί την έγκριση της υπό διαβούλευση Μ.Π.Ε. και για τον λόγο αυτό.
2.2. Σύμφωνα με το άρθρο 16 του Ε.Π.Χ.Σ. & Α.Α. για τις Α.Π.Ε.:
«1. Για τις ανάγκες της παρούσας απόφασης, ως “φέρουσα ικανότητα” των υποδοχέων (υδατορευμάτων) Μ.ΥΗ.Ε. νοείται η μέγιστη δυνατότητα εγκατάστασης (δηλ. η πυκνότητα εγκατάστασης) Μ.ΥΗ.Ε. στην ίδια “γραμμή” ύπαρξης υδροδυναμικού, δηλαδή στο ίδιο υδατόρευμα.
- Η φέρουσα ικανότητα των υποδοχέων Μ.ΥΗ.Ε. αποσκοπεί στη διασφάλιση της συνύπαρξης των Μ.ΥΗ.Ε. με άλλες χρήσεις που εξυπηρετούνται από τον ίδιο υποδοχέα, όπως ιδίως η ύδρευση οικισμών και η άρδευση των γεωργικών εκτάσεων και στη διατήρηση των υδροβιο-λογικών και οικολογικών χαρακτηριστικών τους.
- Για την εκτίμηση της φέρουσας ικανότητας των υποδοχέων Μ.ΥΗ.Ε., καθορίζονται τα εξής ειδικά κριτήρια:
α. Εφόσον στη ζώνη κατάληψης του έργου υφίσταται και άλλη χρήση νερού, πρέπει να εξασφαλίζεται κατά προτεραιότητα η ικανοποίηση των υφιστάμενων υδρευτικών, αρδευτικών και οικολογικών αναγκών.
β. Καθ` όλο το μήκος του τμήματος της φυσικής κοίτης του υδατορεύματος από το οποίο εκτρέπεται το νερό (Από το σημείο υδροληψίας έως το σημείο επαναφοράς του νερού στη φυσική κοίτη), πρέπει να εξασφαλίζεται η ελάχιστη οικολογική παροχή όπως προβλέπεται παρακάτω…
ε. Μέχρι να καθορισθούν τα κριτήρια της ελάχιστης απαιτούμενης οικολογικής παροχής ανά λεκάνη απορροής, σύμφωνα και με τις προβλέψεις του ν. 3199/2003, ως ελάχιστη απαιτούμενη οικολογική παροχή νερού που παραμένει στη φυσική κοίτη υδατορεύματος, αμέσως κατάντη του έργου υδροληψίας του υπό χωροθέτηση Μ.ΥΗ.Ε., πρέπει να εκλαμβάνεται το μεγαλύτερο από τα πιο κάτω μεγέθη, εκτός αν απαιτείται τεκμηριωμένα η αύξηση της, λόγω των απαιτήσεων του κατάντη οικοσυστήματος (ύπαρξη σημαντικού οικοσυστήματος):
– 30% της μέσης παροχής των θερινών μηνών Ιουνίου – Ιουλίου – Αυγούστου ή
– 50% της μέσης παροχής του μηνός Σεπτεμβρίου ή
– 30 It/sec σε κάθε περίπτωση.
στ. Ιδιαίτερη σημασία πρέπει να αποδίδεται κατά την έγκριση των σχετικών περιβαλλοντικών όρων στην εκτίμηση και αντιμετώπιση των συνολικών και συσσωρευτικών επιπτώσεων των Μ.ΥΗ.Ε., που βρίσκονται εντός απόστασης 10 χλμ. φυσικής κοίτης ανάντη και κατάντη των άκρων του προτεινόμενου έργου.».
Ωστόσο, στην υπό διαβούλευση Μ.Π.Ε. η απαιτούμενη «οικολογική παροχή» έχει προσδιοριστεί παντελώς αυθαίρετα στα 30 lt/s, καθώς οι μέσες παροχές του θιγόμενου υδατορέματος, όπως παρατίθενται στην σελ. 75 της Μ.Π.Ε. (Πίνακας 6.3.1.), ΔΕΝ έχουν προκύψει από μετρήσεις σε αυτό το ίδιο το ρέμα, ΑΛΛΑ έχουν προκύψει «υπολογιστικά από τις μέσες ημερήσιες παροχές του ρέματος Αγοριανίτη στη θέση της υδροληψίας του μικρού ΥΗΕ Αγόριανης λαμβάνοντας υπόψη τους λόγους των εμβαδών των λεκανών απορροής και τους λόγους των αντιστοίχων μέσων υψομέτρων των λεκανών απορροής», όπως με κυνισμό συνομολογεί ο ίδιος ο φορέας στην από Ιούλιο 2022 «Ενεργειακή Μελέτη», που αποτελεί Παράρτημα της Μ.Π.Ε.!
Με απλά λόγια, οι υπολογισμοί στους οποίους έχει προβεί ο φορέας υλοποίησης, προκειμένου να καταλήξει ότι η προτεινόμενη δια της Μ.Π.Ε. «οικολογική παροχή» των 30 lt/s είναι μεγαλύτερη από το 30% της μέσης παροχής των θερινών μηνών Ιουνίου – Ιουλίου – Αυγούστου ή το 50% της μέσης παροχής του μηνός Σεπτεμβρίου, τυγχάνουν ΚΑΤΑΦΑΝΩΣ ΕΩΛΟΙ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΔΙΑΤΡΗΤΟΙ, καθώς δεν στηρίζονται σε μετρήσεις των πραγματικών παροχών του επίμαχου ρέματος αλλά στις μετρήσεις που έχουν γίνει σε ΕΝΤΕΛΩΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ρέμα και δη στο ρέμα Αγοριανίτη που βρίσκεται 14 (25) και πλέον χιλιόμετρα μακριά από το θιγόμενο και το οποίο δεν συνδέεται – αλληλεπιδρά – σχετίζεται με κανένα τρόπο με αυτό!
Κατ’ αυτόν τον τρόπο παραβιάζεται η ως άνω διάταξη που απαιτεί να προσδιορίζεται η μέση παροχή του προς εκμετάλλευση ρέματος και όχι φυσικά η παροχή κάποιου άλλου άσχετου, διαφορετικά θα μπορούσε ο φορέας του έργου να «μετρήσει» τις «οικολογικές παροχές» οποιουδήποτε ρέματος στην Ελλάδα προκειμένου να «αποδείξει» το μέγεθος της παροχής που τον συμφέρει επιχειρηματικά.
Πρόσθετα, δια της απίθανης αυτής μεθόδευσης του φορέα ΟΥΔΟΛΩΣ καθίσταται εφικτό να προκύψει η πραγματική φέρουσα ικανότητα του θιγόμενου υδατορέματος και έτσι οι πραγματικές επιπτώσεις του σχεδιαζόμενου ΜΥHΕ στις αρδευτικές (και όχι μόνο) ανάγκες της περιοχής εγκατάστασης.
Εν ολίγοις, το πιο σημαντικό στοιχείο που απαιτεί το Ε.Π.Χ.Σ. & Α.Α. για τις Α.Π.Ε. προκειμένου να αδειοδοτηθεί νομίμως ένα οποιοδήποτε ΜΥHΕ, ήτοι η οικολογική παροχή του ρέματος, δεν περιλαμβάνεται στην υπό διαβούλευση Μ.Π.Ε., εξ ου και η αρμόδια περιβαλλοντική αρχή δέον όπως αρνηθεί την έγκρισή της και για τον λόγο αυτό.
- Αντίθεση – ασυμβατότητα του υπό κρίση ΜYHΕ με το Σχέδιο Διαχείρισης των Λεκανών Απορροής Ποταμών του Υδατικού Διαμερίσματος Ανατολικής Στερεάς Ελλάδας και του αντίστοιχου Σχεδίου Διαχείρισης Κινδύνων Πλημμύρας.
Το υπό κρίση ΜYHΕ σκοπείται να εγκατασταθεί στο Υπόγειο Υδατικό Σύστημα Παρνασσού με κωδικό EL0700150, όπως συνομολογεί και ο ίδιος ο φορέας υλοποίησης στην σελ. 60 της Μ.Π.Ε.
Στο Κεφάλαιο 4, «Καθορισμός Υδατικών Συστημάτων», παρ. 4.4., «Προστατευόμενες Περιοχές» της 1ης Αναθεώρησης του Σχεδίου Διαχείρισης των Λεκανών Απορροής Ποταμών του Υδατικού Διαμερίσματος Ανατολικής Στερεάς Ελλάδας (ΦΕΚ τ. Β’ αρ. φ. 4673/29.12.2017), προβλέπονται τα εξής:
«4.4.1 Γενικά.
Σύμφωνα με το Άρθρο 6 της Οδηγίας 2000/60/ΕΚ, τα Κράτη Μέλη εξασφαλίζουν τη δημιουργία μητρώου όλων των περιοχών που κείνται στο εσωτερικό κάθε ΠΛΑΠ, οι οποίες έχουν χαρακτηρισθεί ως χρήζουσες ειδικής προστασίας βάσει των ειδικών διατάξεων της ενωσιακής νομοθεσίας για την προστασία των επιφανειακών και υπόγειων υδάτων τους ή τη διατήρηση των οικοτόπων και των ειδών που εξαρτώνται από το νερό.
Το μητρώο αυτό, που καλείται Μητρώο Προστατευόμενων Περιοχών (ΜΠΠ), περιλαμβάνει όλα τα υδατικά συστήματα που προσδιορίζονται από το Παράρτημα V του ΠΔ 51/2007.
Το Μητρώο Προστατευόμενων Περιοχών περιλαμβάνει, σύμφωνα με το Παράρτημα V του ΠΔ 51/2007, όλους τους ακόλουθους τύπους περιοχών:
α) Περιοχές που προορίζονται για την άντληση ύδατος για ανθρώπινη κατανάλωση, σύμφωνα με το Άρθρο 7 του ΠΔ 51/2007 (Άρθρο 7 της Οδηγίας 2000/60/ΕΚ),
β) Περιοχές που προορίζονται για προστασία υδρόβιων ειδών με οικονομική σημασία,
γ) Υδατικά συστήματα που έχουν χαρακτηριστεί ως ύδατα αναψυχής, συμπεριλαμβανομένων περιοχών που έχουν χαρακτηριστεί ως ύδατα κολύμβησης,
δ) Περιοχές ευαίσθητες στην παρουσία θρεπτικών ουσιών, συμπεριλαμβανομένων των περιοχών που χαρακτηρίζονται ως ευπρόσβλητες ζώνες, και των περιοχών που χαρακτηρίζονται ως ευαίσθητες,
ε) περιοχές που προορίζονται για την προστασία οικοτόπων ή ειδών, όταν η διατήρηση ή η βελτίωση της κατάστασης των υδάτων είναι σημαντική για την προστασία τους, συμπεριλαμβανομένων των σχετικών τόπων του προγράμματος ΦΥΣΗ 2000 (NATURA 2000).
Αναλυτικά ο προσδιορισμός και η παρουσίαση των περιοχών που εντάσσονται στο Μητρώο Προστατευόμενων Περιοχών στο πλαίσιο της 1ης Αναθεώρησης, περιλαμβάνονται στο Κείμενο Τεκμηρίωσης 09. Ακολούθως παρουσιάζονται συνοπτικά οι προστατευόμενες περιοχές ανά κατηγορία.
4.4.2. Περιοχές που προορίζονται για άντληση ύδατος για ανθρώπινη κατανάλωση
Ορισμένες αστικές περιοχές στο νότιο τμήμα του ΥΔ Ανατολικής Στερεάς Ελλάδας καλύπτουν τις υδρευτικές τους ανάγκες από την ΕΥΔΑΠ. Το μεγαλύτερο όμως μέρος των αρδευτικών αναγκών του υδατικού διαμερίσματος καλύπτεται από υδροληψίες των επιμέρους ΟΤΑ, από τις οποίες αντλείται νερό ανθρώπινης κατανάλωσης από τα Υπόγεια Υδατικά Συστήματα.
Οι περιοχές (ζώνες) προστασίας αναφέρονται επομένως κατά κύριο λόγο σε περιοχές των Υπόγειων Υδατικών Συστημάτων και δεν αφορούν επιφανειακά ύδατα, εκτός των περιπτώσεων των υδροληψιών της ΕΥΔΑΠ.
Τα συγκεκριμένα ΥΥΣ εντάσσονται στο αντίστοιχο Μητρώο Προστατευόμενων Περιοχών, με βάση τις απαιτήσεις της Οδηγίας και του Κατευθυντήριου Κείμενου “Guidance 16. Groundwater in DWPAs”. Σύμφωνα με τις απαιτήσεις αυτές, τα μέτρα προστασίας δεν είναι απαραίτητο να εφαρμόζονται σε ολόκληρο το σύστημα που χαρακτηρίζεται ως προστατευόμενο, αλλά μόνο στις ζώνες προστασίες σημείων απόληψης ύδατος. Ακόμη, ζώνες προστασίας ορίζονται και σε σημεία υδροληψίας που βρίσκονται σε υπόγεια συστήματα που δεν χαρακτηρίζονται ως προστατευόμενα.
Στα ΥΥΣ που περιέχουν σημεία υδροληψίας νερού ανθρώπινης κατανάλωσης, ορίστηκαν ζώνες προστασίας υπό τη μορφή προσωρινών ζωνών προστασίας, με βάση τη λογική και τις αποστάσεις ασφαλείας σχετικού Βασικού μέτρου του Προγράμματος Μέτρων “Σύνταξη ειδικών υδρογεωλογικών μελετών για τη λεπτομερή οριοθέτηση ζωνών προστασίας σημείων υδροληψίας πόσιμου νερού …. κλπ”. Η ακριβής οριοθέτηση των ζωνών προστασίας θα γίνει με την εκπόνηση των ειδικών υδρογεωλογικών μελετών που ορίζει το Μέτρο.
Στον Πίνακα 4-17 που ακολουθεί δίδονται τα ΥΥΣ του ΥΔ Ανατολικής Στερεός Ελλάδας, που περιλαμβάνουν προσωρινές ζώνες προστασίας για την άντληση νερού ανθρώπινης κατανάλωσης.
Στα συστήματα αυτά πέραν των περιορισμών που υφίστανται στις ζώνες προστασίας οι Διευθύνσεις Υδάτων γνωμοδοτούν επί των νέων δραστηριοτήτων που εν δυνάμει μπορούν να προκαλέσουν ρύπανση στην υπόγεια υδροφορία μέσω των αποβλήτων τους κατόπιν υποβολής ειδικής υδρογεωλογικής μελέτης.
Α/Α | Ονομασία ΥΥΣ | Κωδικός
ΥΥΣ |
6 | Παρνασσού | EL0700150 |
».
Περαιτέρω, στην υπό διαβούλευση Μ.Π.Ε. αποκρύπτεται σε ποια Λεκάνη Απορροής ανήκει το επίμαχο ρέμα, και αυτό βέβαια λαμβάνει χώρα σκοπίμως, προκειμένου να μην παρατεθούν τα χαρακτηριστικά της και στη συνέχεια αξιολογηθούν οι συνέπειες του κρινόμενου ΜΥΗΕ ως προς αυτά.
Όπως όμως προκύπτει από το οικείο Σχέδιο Διαχείρισης, το θιγόμενο ρέμα ανήκει στην ΛΑΠ του Βοιωτικού Κηφισού (με κωδικό EL0723) και επομένως στην υπό διαβούλευση Μ.Π.Ε. θα έπρεπε να αναπτύσσονται τα βασικά χαρακτηριστικά της και οι πιθανές επιπτώσεις του έργου σε αυτήν.
Εκ των ανωτέρω, συνάγεται αφενός ότι η υπό διαβούλευση Μ.Π.Ε. δεν αποτυπώνει την αληθή κατάσταση των υδάτινων πόρων που ο φορέας του έργου σκοπεύει να εκμεταλλευθεί, με αποτέλεσμα να μην εκτιμώνται σε αυτήν οι πραγματικές επιπτώσεις του ΜΥΗΕ στους υδάτινους πόρους της περιοχής εγκατάστασης και αφετέρου ότι για την περιβαλλοντική αδειοδότηση του κρινόμενου έργου θα έπρεπε να είχε συνυποβληθεί ως Παράρτημα της Μ.Π.Ε., ειδική υδρογεωλογική μελέτη, εξ ου και η αρμόδια περιβαλλοντική αρχή δέον όπως αρνηθεί την έγκρισή της και για το λόγο αυτό.
- Αντίθεση της υπό διαβούλευση Μ.Π.Ε. στις διατάξεις της υπ’ αριθ. πρωτ. 170225 από 20.1.2014 Απόφασης του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής.
Ο φορέας του έργου δεν παραθέτει στην υπό διαβούλευση Μ.Π.Ε. το σύνολο των στοιχείων – δεδομένων – πληροφοριών που απαιτούνται από το Παράρτημα 2 σε συνδυασμό με το Παράρτημα 4.10. της υπ’ αριθ. πρωτ. 170225 από 20.1.2014 Απόφασης του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, «Εξειδίκευση των περιεχομένων των φακέλων περιβαλλοντικής αδειοδότησης έργων και δραστηριοτήτων της Κατηγορίας Α της απόφασης του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής με αρ. 1958/2012 (Β 21) όπως ισχύει, σύμφωνα με το άρθρο 11 του ν. 4014/2011 (Α 209), καθώς και κάθε άλλης σχετικής λεπτομέρειας», (ΦΕΚ τ. Β αρ. φ. 135/27.1.2014), με αποτέλεσμα αυτή να καθίσταται νομικά και ουσιαστικά πλημμελής, καθώς και επιστημονικά – περιβαλλοντικά ατεκμηρίωτη και έωλη.
Ειδικότερα:
4.1. Σκόπιμη παράλειψη της αναλυτικής περιγραφής των συνοδών έργων οδοποιίας – Ανυπαρξία μελέτης οριοθέτησης του υδατορέματος – Μη αξιολόγηση των επιπτώσεων του ΜΗΥΕ στην στερεοπαροχή του υδατορέματος .
Στο Παράρτημα 4.10. της υπ’ αριθ. πρωτ. 170225 από 20.1.2014 Υπ. Απόφασης προβλέπεται ότι:
«Για έργα ή δραστηριότητας της 10ης Ομάδας «Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας» της υ.α. 1958/2012 (Β’ 21), το περιεχόμενο της ΜΠΕ όπως καθορίζεται στα Παραρτήματα 2 και 3 της παρούσας Απόφασης διαμορφώνεται με βάση και τις ακόλουθες διαφοροποιήσεις:…
- Στο κεφάλαιο 6 «Αναλυτική περιγραφή σχεδιασμού του έργου ή της δραστηριότητας», θα πρέπει να αναφερθούν όλα τα μεγέθη και χαρακτηριστικά του σχεδιασμού του έργου και των συνοδών του. Ειδικότερα απαιτούνται τουλάχιστον:
3.1 Αναλυτική περιγραφή των συνοδών έργων οδοποιίας, καθώς και:
3.1.1 Τυπικές διατομές.
3.1.2 Δυσμενείς διατομές, όσον αφορά στις διαφοροποιήσεις στο ανάγλυφο.
3.1.3 Μέτρα, δράσεις και παρεμβάσεις για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων που έχουν ενταχθεί στο σχεδίασμά του έργου…
3.3 Για ΥΗΕ, επιπρόσθετα απαιτείται πρόταση οριοθέτησης του ρέματος σε σχέση με το κύριο έργο και τα συνοδά αυτού έργα. Η πρόταση οριοθέτησης για κατάλληλη περίοδο επαναφοράς θα τεκμηριώνεται με υπολογισμούς και θα απεικονίζεται σε χάρτες κατάλληλης κλίμακας, τα οποία θα επισυνάπτονται σε παράρτημα της ΜΠΕ…
- Το κεφάλαιο 9, «Εκτίμηση και αξιολόγηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων», θα πρέπει να προσαρμοσθεί κατάλληλα στα ειδικά χαρακτηριστικά του επηρεαζόμενου περιβάλλοντος, καθώς και του είδους των αλλαγών που προκαλούνται από τα έργα διαμόρφωσης γηπέδου εγκατάστασης μονάδων ηλεκτροπαραγωγής . Ειδικότερα:…
5.2 Για ΥΗΕ, στην ενότητα 9.13.2 εκτιμώνται οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις στην στερεοπαροχή του υδατορέματος από την κατασκευή και λειτουργία του έργου…».
Ωστόσο, σε ευθεία αντίθεση με τα ανωτέρω, στην υπό διαβούλευση Μ.Π.Ε.:
(α) παραλείπεται σκοπίμως και η αναλυτική περιγραφή του συνοδού έργου διάνοιξης νέας οδοποιίας, ήτοι της διαπλάτυνσης της αναφερόμενης ως υφιστάμενης οδού και των τρακτερόδρομων (όπως χαρακτηρίζονται εντός της Μ.Π.Ε, σελ. 8 κ.α.) μήκους 1.112 μέτρων και η παράθεση των τυπικών διατομών αυτής και φυσικά η αναφορά στα μέτρα για την αντιμετώπιση των επιπτώσεών της[3].
Δεν αναφέρονται ΚΑΘΟΛΟΥ ούτε οι επιφάνειες κατάληψης – επέμβασης των συνοδών έργων της οδοποιίας, δηλαδή πόσα τ.μ. δάσους και δασικών εκτάσεων θα καταληφθούν για τα έργα της οδοποιίας και έτσι αποκρύπτεται (σκοπίμως) το τελικό πλάτος αυτής ούτε οι απαιτούμενοι όγκοι χώματος που θα εκσκαφούν ούτε όμως και η εν συνεχεία διαχείρισή τους (ήτοι που θα εναποτεθούν, με απλά λόγια τι θα απογίνουν τα χιλιάδες κυβικά μέτρα χώματος που θα προκύψουν ως εκσκαφές από τα έργα οδοποιίας)!
(β) δεν περιέχεται πρόταση οριστικής οριοθέτησης του θιγόμενου υδατορέματος ως προς το κυρίως έργο του ΜΥΗΕ αλλά και ως προς τα συνοδά του έργα, καθώς, όπως, κατ’ απολύτως εσφαλμένη κρίση, συνομολογείται ευθέως από τον ίδιο τον φορέα του έργου στο Παράρτημα V, «Μελέτη Οριοθέτησης» της Μ.Π.Ε.:
«Στην παρούσα προμελέτη οριοθέτησης προτείνεται προσωρινή οριοθέτηση. Η επιλογή του συγκεκριμένου τμήματος προς οριοθέτηση έγινε στην θέση κατασκευής του κτιρίου του Υδροηλεκτρικού Σταθμού, γιατί μόνο σε αυτό το σημείο το έργο βρίσκεται κοντά στο ρέμα.»[4].
Εντούτοις, η κείμενη νομοθεσία απαιτεί πρόταση οριστικής οριοθέτησης και όχι προσωρινής, όπως όλως παραπειστικά επιχειρείται να παρουσιαστεί από τον φορέα υλοποίησης!
(γ) δεν λαμβάνει χώρα η αναγκαία αξιολόγηση – εκτίμηση των επιπτώσεων του υπό κρίση ΜΥΗΕ στην στερεοπαροχή του επίμαχου υδατορέματος, όπως συνομολογείται στην σελ. 142 της Μ.Π.Ε. με τον φορέα να δηλώνει ευθαρσώς ότι:
«Ζήτημα λοιπόν μεταβολών της στερεοπαροχής δεν τίθεται σε καμία περίπτωση και ως εκ τούτου δεν γίνεται περαιτέρω αξιολόγηση».
Κατά συνέπεια, ο Συντονιστής της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Θεσσαλίας – Στερεάς Ελλάδας ως αρμόδια περιβαλλοντική αρχή δέον όπως αρνηθεί την έγκριση της υπό διαβούλευση Μ.Π.Ε. και για τους ανωτέρω λόγους.
4.2. Ανυπαρξία ουσιαστικής και πραγματικής εξέτασης των Εναλλακτικών Λύσεων του σχεδιαζόμενου έργου.
Σύμφωνα με το Παράρτημα ΙΙ, «Ελάχιστα περιεχόμενα φακέλου ΜΠΕ», του ν. 4014/2011, ένα από τα βασικά στοιχεία που πρέπει να περιέχει η εκάστοτε Μ.Π.Ε., όπως η υπό διαβούλευση είναι τα εξής:
«…3) Περιγραφή και αξιολόγηση των εναλλακτικών λύσεων, ιδίως ως προς τη θέση, το μέγεθος ή/και την τεχνολογία αυτών, συμπεριλαμβανομένης της μηδενικής λύσης, που εξετάστηκαν από τον φορέα του έργου ή της δραστηριότητας και παρουσίαση των κύριων λόγων της επιλογής της προτεινόμενης λύσης σχετικά με τις επιπτώσεις στο περιβάλλον…».
Πρόσθετα, βάσει του Παραρτήματος 2, της ως άνω υπ’ αριθ. οικ. 170225 από 20.1.2014 Απόφασης του Υπουργού Π.Ε.Κ.Α.[5]:
(α) Στο Κεφ. 2, «Μη-τεχνική περίληψη», παρ. 2.6. προβλέπεται ότι θα πρέπει να αναφέρονται:
«Οι βιώσιμες εναλλακτικές λύσεις που εξετάσθηκαν και μια ένδειξη των κύριων λόγων που συνηγορούν υπέρ της επιλειγείσας λύσης, λαμβάνοντας υπόψη τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις».
(β) Στο Κεφ. 7, «Εναλλακτικές λύσεις» ορίζεται ότι θα πρέπει να εμπεριέχεται στη Μ.Π.Ε.:
«7.1. Παρουσίαση των βιώσιμων εναλλακτικών λύσεων που εξετάσθηκαν, ως προς τη θέση, το μέγεθος και την κλίμακα, το σχεδιασμό, την τεχνολογία, την παραγωγική διαδικασία καθώς και την διαδικασία κατασκευής του έργου ή της δραστηριότητας. Περιλαμβάνεται και η μηδενική λύση (μη-υλοποίηση προτεινόμενου έργου/δραστηριότητας), με αναφορά στις συνέπειες που θα έχει σε επηρεαζόμενα έργα/δραστηριότητες, καθώς και σε άλλα στοιχεία του ανθρωπογενούς και φυσικού περιβάλλοντος.
7.2. Αξιολόγηση και αιτιολόγηση της τελικής επιλογής σε σχέση με τις επιπτώσεις στο φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον.
Η παρουσίαση των βιώσιμων εναλλακτικών λύσεων μπορεί να περιλαμβάνει κείμενο, πίνακες και κατάλληλους χάρτες και σχέδια. Θα πρέπει να είναι περιεκτική, ενώ σε παράρτημα της ΜΠΕ μπορούν να δίνονται αναλυτικότερα στοιχεία, που περιλαμβάνουν:
7.2.1. Αναλυτικότερη περιγραφή των βιώσιμων εναλλακτικών λύσεων που εξετάστηκαν
7.2.2. Καταγραφή της υφιστάμενης κατάστασης του περιβάλλοντος για κάθε βιώσιμη εναλλακτική λύση, καθώς και των τάσεων εξέλιξής του.
7.2.3. Εκτίμηση και αξιολόγηση των σημαντικών περιβαλλοντικών επιπτώσεων για κάθε βιώσιμη εναλλακτική λύση και αιτιολόγηση των κύριων λόγων απόρριψής της.».
Από τις ανωτέρω διατάξεις συνάγεται με ευκρίνεια η υποχρέωση του εκάστοτε φορέα αφενός να παρουσιάσει με αναλυτικά και μετρήσιμα επιστημονικά δεδομένα τις βιώσιμες εναλλακτικές λύσεις που εξέτασε ως προς την επιλογή της χωροθέτησης του προτεινόμενου έργου και αφετέρου να τεκμηριώσει την τελική (και άρα προτεινόμενη με την εκάστοτε Μ.Π.Ε.) επιλογή του, κατόπιν εμπεριστατωμένης συγκριτικής αξιολόγησης των προαναφερθέντων εναλλακτικών λύσεων.
Σε πλήρη αντιδιαστολή με τις ως άνω επιταγές της περιβαλλοντικής νομοθεσίας, ο φορέας προβαίνει σε μία άνευ προηγουμένου παρελκυστική «τακτική» επιλογή, παρουσιάζοντας μία μόνο «Εναλλακτική Λύση», που εάν δεν παραβίαζε τις ως άνω διατάξεις, μόνο θυμηδία θα προκαλούσε.
Ειδικότερα, παρουσιάζεται μία έτερη θέση κατασκευής του σταθμού παραγωγής ως εναλλακτική της τελικά επιλεγείσας χωρίς όμως να αναλύεται ως προς τις περιβαλλοντικές της επιπτώσεις (που είναι και το ζητούμενο) γιατί τελικά αυτή απορρίφθηκε.
Περαιτέρω, η παρουσίαση βιώσιμων εναλλακτικών λύσεων θα πρέπει να περιέχεται ως αυτοτελές κεφάλαιο και στην Ε.Ο.Α. που συνοδεύει ως αναγκαίο παράρτημα την εκάστοτε Μ.Π.Ε.
Ειδικότερα, σύμφωνα με το Παράρτημα 3.2.1. της ως άνω υπ’ αριθ. οικ. 170225 από 20.1.2014 Απόφασης του Υπουργού Π.Ε.Κ.Α. θα πρέπει να εκτιμώνται δεόντως και να αξιολογούνται οι επιπτώσεις όλων των εναλλακτικών λύσεων που εξετάστηκαν για το εκάστοτε έργο.
Πλην όμως, στην υπό διαβούλευση Ε.Ο.Α. δεν υπάρχει η παραμικρή αναφορά στην (ούτως ή άλλως κατ’ επίφαση) ως άνω εναλλακτική λύση ως προς το προτεινόμενο έργο, πολλώ δε μάλλον δεν περιέχεται καμία αξιολόγηση και δέουσα εκτίμηση των επιπτώσεών τους εν συγκρίσει με την τελικά επιλεγείσα λύση.
Η εν λόγω «τακτική» διαστρέβλωσης της έννοιας της υποχρεωτικής εκ του νόμου διαδικασίας παρουσίασης βιώσιμων εναλλακτικών λύσεων εντάσσεται εξάλλου στην ευρύτερη συνολική απόπειρα του φορέα να αποπροσανατολίσει, συσκοτίσει και εν τέλει «παγιδεύσει» την αρμόδια περιβαλλοντική αρχή σε επιστημονικά αβάσιμες, περιβαλλοντικά έωλες και νομικά πλημμελείς προσεγγίσεις.
Ωστόσο, η παρουσίαση εναλλακτικών λύσεων κατά την αληθή έννοια των ως άνω διατάξεων, σχετίζεται με την πραγματική παρουσίαση έτερων θέσεων εγκατάστασης ή διαφορετικού μεγέθους της προς εγκατάστασης ισχύος και εν τέλει την ουσιαστική αξιολόγηση των ως άνω εναλλακτικών δεδομένων – προσεγγίσεων – λύσεων ως προς τις τελικά επιλεγείσα και προτεινόμενη με την υπό διαβούλευση Μ.Π.Ε.
Κατά συνέπεια και δεδομένης της ανυπαρξίας πραγματικής και ουσιαστικής εξέτασης στην υπό διαβούλευση Μ.Π.Ε. βιώσιμων εναλλακτικών λύσεων του σχεδιαζόμενου έργου, η αρμόδια περιβαλλοντική αρχή δέον όπως (και για το λόγο αυτό) αρνηθεί την έγκρισή της.
4.3. Παραβίαση της υποχρέωσης παρουσίασης Προγράμματος Περιβαλλοντικής Παρακολούθησης.
Στην παρ. 11.2. του Παραρτήματος 2[6] προβλέπεται ότι:
«Δομείται και προτείνεται πρόγραμμα περιβαλλοντικής παρακολούθησης όπου κρίνεται αναγκαίο, ως μέρος του σχεδίου περιβαλλοντικής διαχείρισης. Στο προτεινόμενο πρόγραμμα παρακολούθησης αναφέρονται οι παράμετροι που μετρώντας οι θέσεις, η συχνότητα ανά παράμετρο και οι στόχοι προγράμματος. Με το πρόγραμμα αυτό θα πρέπει να επιτυγχάνεται:
11.2.1. Η παρακολούθηση όλων των σημαντικών περιβαλλοντικών παραμέτρων που σχετίζονται με τις επιπτώσεις του έργου ή της δραστηριότητας, όπως αυτές εκτιμήθηκαν στο κεφάλαιο 9 και στην ενότητα 10.9.
11.2.2. Η καταγραφή και διατήρηση στοιχείων που να τεκμηριώνουν την εφαρμογή των περιβαλλοντικών όρων και να επιτρέπουν τον έλεγχο αποτελεσματικότητάς τους.
11.2.3. Η παροχή πληροφόρησης προς τις δημόσιες αρχές και το κοινό, βάσει της ισχύουσας νομοθεσίας.».
Ωστόσο, το προτεινόμενο στην υπό διαβούλευση Μ.Π.Ε. Πρόγραμμα Περιβαλλοντικής Παρακολούθησης ουδόλως έχει το ανωτέρω περιεχόμενο, ήτοι την υποβολή συγκεκριμένης πρότασης και μεθοδολογίας παρακολούθησης των επιπτώσεων του υπό κρίση έργου επί των σημαντικών στοιχείων του φυσικού περιβάλλοντος της περιοχής εγκατάστασης (δηλαδή επί της χλωρίδας, πανίδας και ορνιθοπανίδας). Τουναντίον, αυτά που προτείνει στις σελ. 166-167 της Μ.Π.Ε., ήτοι η υλοποίηση του έργου, η αποκατάσταση των μη λειτουργικών χώρων μετά από πενταετή χρόνο αναμονής και ο προγραμματισμός για την υλοποίηση εκπαιδευτικών προγραμμάτων του προσωπικού τυγχάνουν παντελώς άσχετα με το νόημα της εν λόγω υποχρέωσης. Με απλά λόγια, το σύνολο του περιεχομένου του Προγράμματος Παρακολούθησης που προτείνει ο φορέας του έργου ΔΕΝ έχει καμία ΣΧΕΣΗ με την υποχρέωση παρακολούθησης και καταγραφής με συγκεκριμένη μεθοδολογία και τεχνική των περιβαλλοντικών επιπτώσεων του ίδιου του έργου εν λειτουργία, που είναι και το ζητούμενο εν προκειμένω. Η δε έλλειψη αυτή στο εν λόγω κεφάλαιο της Μ.Π.Ε., παραβιάζει την ως άνω παρ. 11.2. του Παραρτήματος 2, εξ ου και αρμόδια περιβαλλοντική αρχή δέον όπως αρνηθεί την έγκρισή της.
- Αντίθεση του υπό κρίση έργου με το υπό έγκριση Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο Δ.Ε. Τιθορέας.
Στην από Οκτωβρίου 2014 Μελέτη Β1 του Γ.Π.Σ. της Δ.Ε. Τιθορέας, το οποίο δεν έχει εισέτι εγκριθεί, παρότι έχει υποβληθεί στο αρμόδιο για την έγκρισή του Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, προβλέπονται τα εξής:
«Ζώνη προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος και ανάδειξης του ορεινού όγκου:
Πρόκειται για το τμήμα του υπό έγκριση Εθνικού Πάρκου του όρους Παρνασσού που εμπίπτει εντός των ορίων της Δημοτικής Ενότητας Τιθορέας, περιλαμβάνει το σύνολο των περιοχών του Δικτύου «Φύση 2000» της Δημοτικής Ενότητας (συμπεριλαμβανομένου του αισθητικού δάσους Τιθορέας) και καλύπτει το νοτιοδυτικό τμήμα της περιοχής μελέτης. Ειδικότερα, πρόκειται για τα τμήματα των παρακάτω περιοχών που εμπίπτουν εντός των ορίων της περιοχής μελέτης: α) «Όρος Παρνασσός» με κωδικό GR2410002 και β) «Νοτιοανατολικός Παρνασσός – Εθνικός Δρυμός Παρνασσού – Δάσος Τιθορέας» με κωδικό GR2450005. Λαμβάνοντας υπόψη το σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος «Χαρακτηρισμός της χερσαίας περιοχής του όρους Παρνασσού ως Εθνικού Πάρκου, καθορισμός ζωνών προστασίας αυτού, χρήσεων, όρων και περιορισμών», τις λοιπές αποφάσεις προστασίας, τις Ειδικές Περιβαλλοντικές Μελέτες που έχουν εκπονηθεί καθώς και τις κατευθύνσεις της Τροποποίησης του Ειδικού Πλαισίου του Τουρισμού για τις Περιοχές του Εθνικού Συστήματος Προστατευόμενων Περιοχών, οι επιτρεπόμενες από το ΓΠΣ χρήσεις στοχεύουν στη διατήρηση, προστασία και ανάδειξη των φυσικών, ιστορικών, αρχιτεκτονικών και άλλων σημείων του χώρου, στην προστασία και ανάδειξη του φυσικού περιβάλλοντος συμπεριλαμβανομένης της προστασίας της βιοποικιλότητας και του τοπίου, στην ανάδειξη και αξιοποίηση των τοπικών πόρων που παρουσιάζουν ενδιαφέρον για την ανάπτυξη ήπιων μορφών τουρισμού, στην στήριξη ήπιων δραστηριοτήτων που συμβάλλουν στην αναβάθμιση της εικόνας και γενικότερα στην ανάδειξη και προβολή των χαρακτηριστικών και της φυσιογνωμίας του ορεινού χώρου…
ΠΕΠ Ι – Περιοχή Προστασίας Β του υπό έγκριση Εθνικού Πάρκου Παρνασσού: Πρόκειται για την περιοχή της Δημοτικής Ενότητας Τιθορέας που σύμφωνα με το σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος «Χαρακτηρισμός της χερσαίας περιοχής του όρους Παρνασσού ως Εθνικού Πάρκου, καθορισμός ζωνών προστασίας αυτού, χρήσεων, όρων και περιορισμών» εμπίπτει στη Ζώνη Προστασίας Β του υπό έγκριση Εθνικού Πάρκου Παρνασσού. Στην περιοχή αυτή επιτρέπεται να εκτελούνται έργα και εργασίες μικρής κλίμακας, να γίνονται έρευνες και να ασκούνται ήπιες δραστηριότητες, κυρίως παραδοσιακού χαρακτήρα, με όρους και περιορισμούς που θα εξειδικευθούν στο Σχέδιο Διαχείρισης της περιοχής και εφόσον δεν έρχονται σε αντίθεση με τους σκοπούς προστασίας. Ειδικότερα, στην ΠΕΠ Ι, σύμφωνα με το παραπάνω σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος, επιτρέπονται:
– Η κατασκευή και εγκατάσταση μόνο ελαφρών υποδομών (παρατηρητήρια, πινακίδες και οριοσήματα, επιστημονικός εξοπλισμός και υποδομές φύλαξης και προστασίας από φυσικές ή ανθρωπογενείς καταστροφές, η συντήρηση και σήμανση των υφιστάμενων μονοπατιών) για την οργάνωση των αναφερόμενων, στο προηγούμενο εδάφιο, δραστηριοτήτων και εφόσον περιλαμβάνονται σε εγκεκριμένα, από τις καθ’ ύλην αρμόδιες υπηρεσίες, Σχέδια Διαχείρισης και Διακίνησης Επισκεπτών.
– Η διαχείριση των δασών και δασικών εκτάσεων και τα ειδικά δασοτεχνικά έργα με σκοπό την προστασία, διατήρηση, αποκατάσταση, ανάδειξη των οικοσυστημάτων, αποκλειομένων των πρακτικών όπως αποψιλωτικές υλοτομίες, χρησιμοποίηση ξενικών και μη αυτοφυών φυτικών ειδών στις αναδασώσεις και γενικά πρακτικών που επιφέρουν αλλοιώσεις στα φυσικά οικοσυστήματα. Τα παραπάνω έργα εκτελούνται μετά από σχετική δασοπονική-διαχειριστική μελέτη, βάσει προδιαγραφών προσαρμοσμένων στην ιδιαιτερότητα κάθε περιοχής, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις και κατόπιν εγκρίσεως από τη Δασική Υπηρεσία μετά από έκφραση γνώμης του Φορέα Διαχείρισης, έτσι ώστε κατά τη μελέτη και την εκτέλεση σχετικών έργων να λαμβάνονται υπόψη η προστασία των τύπων οικοτόπων, οι οικολογικές απαιτήσεις δασόβιων ειδών πανίδας, η εξασφάλιση της διατήρησης επιλεγμένων ώριμων και υπερώριμων δασικών συστάδων ή μεμονωμένων χαρακτηριστικών διακριτών δέντρων κλπ.
– Η γεωργία και η δενδροκαλλιέργεια με βιολογικές μεθόδους στις νόμιμα σήμερα καλλιεργούμενες εκτάσεις, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που βρίσκονται σε αγρανάπαυση, καθώς και εκείνων που εγκαταλείφθηκαν, δασώθηκαν αλλά η εκχέρσωσή τους επιτρέπεται από τη δασική νομοθεσία, απαγορευμένης της με οποιονδήποτε τρόπο καταστροφής ή αλλοίωσης των φυτοφρακτών και της καταστροφής των παραδοσιακών γεωργικών κατασκευών από πέτρα.
– Έργα συντήρησης του υφιστάμενου οδικού δικτύου συμπεριλαμβανομένων των δασικών δρόμων.».
Όπως προκύπτει από τα ανωτέρω, το υπό κρίση έργο που σκοπείται να εγκατασταθεί στην ΠΕΠ Ι περιοχή προστασίας του υπό έγκριση Γ.Π.Σ. της Δ.Ε. Τιθορέας, έρχεται σε σαφή αντίθεση με τις προβλέψεις της ανωτέρω Μελέτης Β1, γεγονός που αποκρύπτεται επιμελώς στην υπό διαβούλευση Μ.Π.Ε., εξ ου και η αρμόδια περιβαλλοντική αρχή δέον όπως την απορρίψει και τον λόγο αυτό.
ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΛΟΓΟΥΣ
ΑΙΤΟΥΜΑΣΤΕ
- Η Διεύθυνση Περιβάλλοντος και Χωρικού Σχεδιασμού Στερεάς Ελλάδας της Γενικής Διεύθυνσης Χωροταξικής και Περιβαλλοντικής Πολιτικής της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Θεσσαλίας – Στερεάς Ελλάδας να υιοθετήσει τις παρούσες Απόψεις μας[7] και να τις διαβιβάσει στον Συντονιστή της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Θεσσαλίας – Στερεάς Ελλάδας.
- Ο Συντονιστής της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Θεσσαλίας – Στερεάς Ελλάδας να αρνηθεί την έγκριση της υπό διαβούλευση Μ.Π.Ε. λόγω των προαναφερθεισών νομικών και ουσιαστικών πλημμελειών της.
Αθήνα, 6.10.2022
Ο Πληρεξούσιος Δικηγόρος
ΤΡΥΦΩΝΑΣ Α. ΚΟΛΛΙΑΣ
[1] Βλ. Σελ 22-23, 127 της Μ.Π.Ε.
[2] https://filotis.itia.ntua.gr/biotopes/c/AT2011110/ , https://hikingexperience.gr/tithorea-fthiotidas/
[3][3] βλ. σελ. 65 της Μ.Π.Ε.
[4] βλ. σελ. 104 της Μ.Π.Ε.
[5] «Εξειδίκευση των περιεχομένων των φακέλων περιβαλλοντικής αδειοδότησης έργων και δραστηριοτήτων της Κατηγορίας Α της απόφασης του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής με αρ. 1958/2012 (Β 21) όπως ισχύει, σύμφωνα με το άρθρο 11 του ν. 4014/2011 (Α 209), καθώς και κάθε άλλης σχετικής λεπτομέρειας.», (ΦΕΚ τ. Β’ αρ. φ. 135/27.1.2014)
[6] της ως άνω υπ’ αριθ. οικ. 170225 από 20.1.2014 Απόφασης του Υπουργού Π.Ε.Κ.Α.
[7] Αφού εξετάσει τη βασιμότητά τους, η οποία εξάλλου αποδεικνύεται παραχρήμα, παρόλα αυτά είμαστε στη διάθεσή σας για όποια αναγκαία διευκρίνιση.