Χρύσα Τσεπραΐλίδου
Η Μαρία Φαραντούρη τραγούδησε για το μαρτυρικό Δίστομο
Το Σάββατο 4 Ιουνίου, στις 21:40 στο πλαίσιο των Επετειακών Εκδηλώσεων Μνήμης της Σφαγής η Μαρία Φαραντούρη παρουσίασε στο προαύλιο του Μουσείου Θυμάτων Ναζισμού ένα πρόγραμμα αφιερωμένο στο ιστορικό γεγονός της Σφαγής του Διστόμου με τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη και άλλων σπουδαίων συνθετών.
Όπως ανέφερε ο Ιωάννης Σταθάς, Δήμαρχος Διστόμου – Αράχοβας – Αντίκυρας: «Τραγουδώντας για το Δίστομο μαζί με την Μαρία Φαραντούρη, τραγουδάμε για την ειρήνη, την ελευθερία και την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ενάντια στο ναζισμό και τον φασισμό.
Δείτε τι ανέφερε η αντιδήμαρχος του Δήμου κυρία Δημητρα Τσίρη στην παρουσίαση της εκδήλωσης και πως άνοιξε την συναυλία της η κ.Φαραντούρη
Η Φαραντούρη και ο Γισδάκης και οι υπέροχοι μουσικοί Αχιλλέας Γουάστωρ (πιάνο), Ηρακλής Ζάκκας (μπουζούκι), David Lynch (σαξόφωνο), Μιχάλης Πορφύρης (τσέλο), Τεό Λαζάρου (μπάσο) χάρισαν μια μελωδική βραδιά στο μαρτυρικό Δίστομο.
Με αυτό το αεράκι που φύσαγε, στο υπέροχο Δίστομο ,ακούγοντας την Φαραντούρη και το τραγούδι “Τι ωραία που είναι η αγάπη μου” σκέφτεσαι οτι, πριν 78 χρόνια δολοφονίες συντελέστηκαν εδώ.
Ας γύριζε ο χρόνος πίσω και ας είχαμε, τότε, μία συναυλία ελευθερίας και αυτό το αεράκι αθαρό, χωρίς πτώματα και φρικαλεότητες. Μόνον η ωραία φωνή και η μουσική μπορεί να σβήσει για λίγο την οδύνη και να απαλύνει τις πληγές. Καθώς και οι αποζημιώσεις που όταν αποδοθούν θα αποδείξουν ότι ο κακός τιμωρείται, ένω μέχρι τώρα έχει μείνει ατιμώρητος, γι’ αυτους τους κατοίκους του Διστόμου.
Μια μελωδική νύχτα στο μαρτυρικό Δίστομο που τόσο έχει υποφέρει, αλλα αν δεν τιμωρηθούν οι ένοχοι με την καταβολή αποζημιώσεων στα θύματα, ετσι όπως το δικαστήριο εχει αποφασίσει ,θα ελλοχεύει πάντα κάθε νύχτα ο κίνδυνος του κακού, του πολέμου άνευ κανόνων .Γιαυτό προσπαθούν τόσα χρόνια, στο Δίστομο και στο δίκτυο μαρτυρικών πόλεων και χωριών “Ελληνικά Ολοκαυτώματα” .Οχι μόνο για την αποζημίωση από τα κατοχικά στρατεύματα αλλα και για να κερδίσουμε πάλι τον ήσυχο υπνο μας, την ηρεμία μας και τις όμορφες βραδιές και την βεβαιότητά πλέον ότι όλα θα πάνε καλύτερα γιατί η ειρήνη και η δικαίωση θα έχουν νικήσει.
Το Σάββατο 4 Ιουνίου ,επίσης στον ίδιο χώρο, εγκαινιάσθηκε ,στο πλαίσιο των εκδηλώσεων μνήμης σε συνδιοργάνωση με το Μουσείο Αλλοτροπία και η εικαστική έκθεση με τίτλο “ Οι πόλεμοι των ανθρώπων – Οι άνθρωποι των πολέμων” μια έκθεση που δημιούργησε το Μουσείο Αλλοτροπία και παρουσίασε για τις επετειακές ημέρες στο Μουσείο Θυμάτων του Ναζισμου του Διστόμου.
Εβδομήντα και πλέον δημιουργοί αποτυπώνουν τους λόγους, τα δεινά, τις δύσκολες στιγμές, την απώλεια, την ελπίδα, τα συναισθήματα που γεννούν οι πόλεμοι και οι άνθρωποι των πολέμων.
Η έκθεση θα παραμείνει ανοικτή με ελεύθερη είσοδο για το κοινό έως τις 10 Ιουνίου και τις κάτωθι ώρες: 10:00 εως 13:00 και 18:00 εως 21:00 το βράδυ. Μετά το πέρας της 10ης Ιουνίου η εικαστική αυτή έκθεσης του Μουσείου Αλλοτροπία θα ταξιδέψει και σε άλλους σταθμούς.

Ακολουθούν πλήθος εκδηλώσεων στη μνήμη του ολοκαυτώματος του μαρτυρικού Διστόμου που μπορείτε να ενημερώνεστε από το site του Δήμου ενώ σήμερα Κυριακή 5 Ιουνίου με ένα ζεύγος εκδηλώσεων συνεχίζουν.
“Ολα μας οδηγούν στο Δίστομο”
Παρουσίαση του νεανικού βιβλίου “Δύο στόματα” της Κατερίνας Δημόκα στις 19:00, στην αίθουσα προβολών του Μουσείου Θυμάτων Ναζισμού Διστόμου.
Το βιβλίο απευθύνεται σε παιδιά των τελευταίων τάξεων του Δημοτικού και εφήβους και πραγματεύεται τη μνήμη και το τραύμα της σφαγής του Διστόμου εστιάζοντας στο πρόσωπο του θύτη και των απογόνων του, με ισχυρές αναφορές στον μύθο του Οιδίποδα. Εκτός από τη συγγραφέα για το βιβλίο θα μιλήσουν ο Γιώργος Θεοχάρης, λογοτέχνης και εκδότης, η Μαριάννα Κουμαριανού, συγγραφέας και εκπαιδευτικός και η Αμαλία Παπαϊωάννου, αρχαιολόγος και επιμελήτρια του Μουσείου Θυμάτων Ναζισμού, ενώ τη συζήτηση συντονίζει ο Λεωνίδας Διαμαντής, Διευθυντής της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης Λιβαδειάς.
Και η συναυλία του Σταύρου Σιόλα στις 21:00.
Όπου στο Προαύλιο του Μουσείου, ο γνωστός τραγουδοποιός μέσα από την ερμηνεία των τραγουδιών και την ανάγνωση αποσπασμάτων του βιβλίου της Κατερίνας Δημόκα θα παρουσιάσει στο κοινό τους λόγους που τον οδήγησαν στο Δίστομο, στο προαύλιο του Μουσείου Θυμάτων Ναζισμού.
Ιστορική αναφορά για το γεγονός που μετέτρεψε ως ΜΑΡΤΥΡΙΚΟ το Δίστομο και άλλαξέ το ρου της ιστορίας των κατοίκων του και της “ζωής τους” μέχρι και των αγέννητων παιδιών ,στις 10 Ιούνη, 78 χρόνια πριν :
Στις 10 Ιουνίου του 1944 ο εικοσιεξάχρονος τότε Φριτς Λάουτενμπαχ, λοχαγός των SS του 2ου λόχου του 1ου τάγματος του 7ου τεθωρακισμένου συντάγματος της αστυνομίας SS, έλαβε διαταγή να μετακινήσει το λόχο του από τη Λειβαδιά προς τα χωριά Δίστομο, Στείρι και Κυριάκι με σκοπό τον εντοπισμό ανταρτών στη δυτική πλευρά του Ελικώνα. Σα δόλωμα οι Γερμανοί είχαν δύο επιταγμένα Ελληνικά φορτηγά γεμάτα με άνδρες των SS μεταμφιεσμένους σε χωρικούς, που προπορεύονταν της κύριας φάλαγγας. Ταυτόχρονα ο 10ος και 11ος λόχος του 3ου τάγματος από την Άμφισσα κατευθύνονταν προς το Δίστομο για να συναντήσουν το 2ο λόχο.
Οι τρεις λόχοι συναντήθηκαν χωρίς να έχουν εντοπίσει αντάρτες εκτός από 18 παιδιά που κρύβονταν σε γύρω στάνες. Έξι από τα παιδιά που προσπάθησαν να δραπετεύσουν εκτελέστηκαν. Οι Γερμανοί μπήκαν στο Δίστομο και εκφοβίζοντας τους χωρικούς έμαθαν ότι υπήρχαν αντάρτες στο Στείρι.
Ο 2ος λόχος κατευθύνθηκε προς τα εκεί και στη θέση Λιθαράκι, περιοχή του Στειρίου, έπεσε σε ενέδρα ανταρτών του 11ου λόχου του 3ου τάγματος του 34ου συντάγματος του ΕΛΑΣ. Η μάχη του Στειρίου ήταν σκληρή και κράτησε περίπου μέχρι τις δύο το μεσημέρι αναγκάζοντας τους Γερμανούς σε οπισθοχώρηση.
Η Σφαγή του Διστόμου
Αν και από το χωριό Δίστομο τα Γερμανικά στρατεύματα δε δέχθηκαν κάποια πρόκληση (παρόλο που μεταπολεμικά το ισχυρίστηκαν οι Γερμανοί κατηγορούμενοι της σφαγής), για λόγους αντεκδίκησης ο 2ος λόχος του 8ου Συντάγματος της 4ης Αστυνομικής Τεθωρακισμένης Μεραρχίας Γρεναδιέρων των Ες Ες [3] άρχισε τη σφαγή όσων κατοίκων έβρισκαν στο χωριό.
Η μανία τους ήταν τόσο μεγάλη, ώστε δεν ξεχώριζαν από το μακελειό ούτε τα γυναικόπαιδα ούτε τους ηλικιωμένους. Τον ιερέα του χωριού τον αποκεφάλισαν, βρέφη εκτελέστηκαν και γυναίκες βιάστηκαν πριν θανατωθούν. Η σφαγή σταμάτησε μόνον όταν νύχτωσε και αναγκάστηκαν να επιστρέψουν στη Λειβαδιά, αφού πρώτα έκαψαν τα σπίτια του χωριού. Οι εκτελέσεις συνεχίστηκαν και κατά την επιστροφή των Γερμανών στη βάση τους, καθώς σκότωναν όποιον άμαχο έβρισκαν στο δρόμο τους. Οι νεκροί του Δίστομου έφτασαν τους 228, εκ των οποίων οι 117 γυναίκες και οι 111 άντρες, ανάμεσά τους 53 παιδιά κάτω των 16 χρόνων. Η μαρτυρία του απεσταλμένου του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού Eλβετού George Wehrly ο οποίος έφτασε στο Δίστομο μετά λίγες μέρες μιλάει για 600 νεκρούς στην ευρύτερη περιοχή, με πτώματα να κρέμονται ακόμα και από δέντρα περιμετρικά του δρόμου που οδηγεί στο χωριό.
Πηγή Wikipedia