Μπορεί να επιβιώσει η αγροτική οικονομία χωρίς συνεργατισμό;

Π ραγματοποιήθηκε προσεμιναριακή συζήτηση προβληματισμού την Τετάρτη, 31/3/2021, από τον Κτηνοτροφικό Σύλλογο Αττικής με αντικείμενο το σεμινάριο «Η συμβολή της Κοινωνικής Οικονομίας στην ανάκαμψη», που έγινε 2-4 Απρ 2021, μετά την μνημονιακή δεκαετία & την πανδημία του covid-19. 

Εκ μέρους του Κτηνοτροφικού Συλλόγου Αττικής η κα Μάγδα Κοντογιάννη (κτηνοτρόφος, 6932094231) μετέχει στις συναντήσεις της ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ. Η «ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ» είναι ένας κινηματικός όμιλος σκέψης για την Ανάπτυξη της Κοινωνικής Οικονομίας, ο οποίος ξεκίνησε τον Νοε 2020, εν μέσω πανδημίας με υποστήριξη από την Πανελλήνια Ένωση Συμπράξεων Κοινωνικής Οικονομίας- ΠΕΣΚΟ και συζητά διαδικτυακά κάθε «ΔΕΥΤΕΡΑ, 20.00» με δημόσια ταυτόχρονη παρουσία στο facebook. Ο όμιλος σκέψης αποτελεί συνέχεια της ανοικτής διαδικασίας του «ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟΥ των οργανώσεων της Κοινωνίας των Πολιτών» που είχε ξεκινήσει εδώ και μια δεκαπενταετία. 

Την 31/3/2021, με την τεχνική υποστήριξη του Skywalker-Εργασία στην Ελλάδα (κα Κ. Κουφογεώργου & κα Ε. Καλαρούτη) συζήτησαν δημόσια διαδικτυακά σε προσυνεσδριακή οι: κα Μάγδα Κοντογιάννη, ομ καθ Φίλιππος Καρυπίδης, κ Γιάννης Κοντογιάννης, κ Αλέξης Μπακούρος, κ Κώστας Μαντζουράνης (ΚοινΣΕπ ΚΥΚΕΩΝ) & κα Αθηνά Μιχαηλίδου (Πρόβειο ΚΟΡΔΑΛΗ) με συντονιστή τον Δημήτρη Μιχαηλίδη. Στην συζήτηση μετείχαν διαδικτυακά παράλληλα 28, ενώ την είδαν 2234 και προκάλεσε 470 αλληλεπιδράσεις (σχόλια, κοινοποιήσεις, απόψεις κλπ). Το video https://www.facebook.com/Skywalker.gr/videos/833621047231039 με την συζήτηση μπορεί να το δει όποιος θέλει, όποια στιγμή θέλει. 

Το Σάββατο, 3 Απρ 2021, στις 17.00-18.30 προσκλήθηκαν να συζητήσουν θέματα της Κοινωνικής Οικονομίας οι: κ Γιώργος Παπαβασίλης (Ομάδες Παραγωγών Κηπευτικών και καθετοποίηση της αγοράς), κα Δέσποινα Ιωαννίδου (Γυναικείοι Μεταποιητικοί και Αγροτουριστικοί Συνεταιρισμοί), κα Τζέννυ Γκιουγκή (Κοινωνικά Υποστηριζόμενη Γεωργία & Αγροοικολογία), κ Ανδροκλής Γιάτσογλου (Αυτοδιαχειριζόμενες αγορές αγροτών), κ Κώστας Αρτακιανός (οι Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις στον αγροτικό χώρο) & κ Παναγιώτη Παπαδόπουλο (Πολυλειτουργικά Αγροκτήματα και Επισκέψιμες Φάρμες). 

Από την συζήτηση επισημαίνονται μερικά σημεία, όπως:

• Στην Ελλάδα σήμερα διακινείται από συνεταιρισμούς μόνο το 10% της αγροτικής παραγωγής, που μπορεί να αναγνωσθεί (1) ως τεράστια ευκαιρία ανάπτυξης ή/& (2) ως πολύ ασθενική βάση υποστήριξης αλλαγών.
• Από τους 900 πε΄ριπου συνολικά συνεταιρισμούς οι 600 έχουν τζίρους από 0-500.000€, και μόνο 300 συνεταιρισμοί έχουν τζίρο ο κάθε ένας πάνω από 500.000 (μέχρι 270.000.000€). 
• Σε όλη την ΕΕ είναι δηλωμένοι 3.500 αγροτικοί συνεταιρισμοί και οι 2.000 είναι σε τρία κράτη (Γερμανία, Ισπανία, Γαλλία)
• Στην Ελλάδα έχουμε περίπου 500 Οργανώσεις Παραγωγών (κυρίως με επιδοτήσεις) με περίπου 30.000 μέλη. Δηλαδή είναι πολύ μικρές σε μέλη.
• Σε 300.000 κατά κύριο επάγγελμα αγρότες εκτιμάται ότι οι αποκλειστικοί αγρότες είναι 160.000 περίπου, οπότε οι οργανωμένοι είναι μόνο 10-20%, ποσοστό πολύ αδύναμο για να κινητοποιήσει μια ουσιαστική αλλαγή …
• Στην Κοινωνική Οικονομία η ισχύς είναι η συμμετοχή των ανθρώπων και όχι αποκλειστικά των κεφαλαίων και των τζίρων, και εκεί, στα μέλη υστερούμε.
• Για να γίνεις μέλος σε δομή της Κοινωνικής Οικονομίας πρέπει να είσαι αδειοδοτημένος αγρότης. Και εκεί στην ουσία παρεμβαίνει η πολιτεία. Με ουτοπική μαξιμαλιστική νομοθεσία αδειοδότησης των στάβλων κατέστησαν το 85% των κτηνοτρόφων χωρίς άδεια στάβλου και κατά συνέπεια χωρίς δυνατότητα να συστήσουν επιχειρηματικό Συνεταιρισμό στο μέλλον. 
• Και στην ΕΕ παρατηρείται σε αριθμητικά συνολικά 3.500 συνεταιριστικές δομές να είναι μόνο 500 οι δομές για κτηνοτρόφους, ενώ η σχέση φυτικής/ζωικής παραγωγής είναι 30/70, δηλαδή τελείως αντίστροφα. 
• Εκπαίδευση-κατάρτιση, συμβουλευτική, κοινωνικό κεφάλαιο (εμπιστοσύνη & αλληλοβοήθεια) και θέληση για ενεργό συμμετοχή φαίνεται ότι είναι πάρα πολύ σημαντικά για την δημιουργία και ανάπτυξη συνεργατικής δομής. 
• Η Αγροτική εκπαίδευση είναι ανεπαρκής έως αόρατη στην Ελλάδα. 
• Ο τρόπος ζωής των αγροτών υφίσταται ισχυρό bullying από τον διοικητικό μηχανισμό και όλους τους αστούς.
• Η εκπαίδευση στην Κοινωνική Οικονομία δεν υφίσταται κανένα επίπεδο, ούτε στα δημοτικά όπως παλαιά, ούτε στην μέση εκπαίδευση, ούτε στην ανώτατη εκπαίδευση. Μόνο τώρα τελευταία δημιουργήθηκαν κάποια μεταπτυχιακά που ασχολούνται κυρίως με την αλλοίωση και νόθευση της Κοινωνικής Οικονομίας, με την Κοινωνική Πολιτική, με την Κοινωνική Επιχειρηματικότητα ή ακόμα και με την Αλληλέγγυα Επιχειρηματικότητα …