Για τις εξελίξεις με την πανδημία στο δήμο Δελφών
Με αφορμή την αύξηση κρουσμάτων στο Δήμο Δελφών και γενικότερα τις συζητήσεις γύρω από το lockdown, αν θα παραταθεί ή όχι, καθώς φαίνεται πως βρισκόμαστε στο τρίτο κύμα της πανδημίας, έχουμε να επισημάνουμε: Κατά την εκτίμησή μας, καμιά παράταση του lockdown με την μία ή την άλλη μορφή δεν μπορεί από μόνη της να «γεννήσει» μέτρα προστασίας για τον εργαζόμενο λαό.
Εδώ και ένα χρόνο αποδεικνύεται πως η πραγματική και σοβαρή διασπορά γίνεται σε χώρους που έχουν αφεθεί στη μοίρα τους με ευθύνη της κυβέρνησης. Τέτοιοι είναι οι χώροι δουλειάς, τα σχολεία, τα μέσα μεταφοράς, οι ιδιωτικές δομές Υγείας και Πρόνοιας.
Εδώ και ένα χρόνο, παρά τα μεγάλα λόγια και τις υποσχέσεις που ακούστηκαν, το δημόσιο σύστημα υγείας δεν βελτιώθηκε όσο χρειαζόταν και επέβαλαν οι ανάγκες. Η κατάσταση στο Νοσοκομείο Άμφισσας είναι χαρακτηριστική, παρά τα όσα μεγαλόστομα ακούγαμε κατά καιρούς.
Σε αυτή την βάση καλούμε την Δημοτική Αρχή να κατανοήσει πως δεν αρκεί η επίκληση της ατομικής ευθύνης στους κατοίκους της Ιτέας ή όπου αλλού, για να προστατευθούν οι εργαζόμενοι. Δεν αρκεί από μόνο του ένα lockdown.
Απόλυτα αναγκαία είναι συγκεκριμένα μέτρα προστασίας που πρέπει να επιβληθούν στους χώρους δουλειάς, στα σχολεία, στα μέσα μεταφοράς, και στις δομές Υγείας και Πρόνοιας. Η άμεση ενίσχυση των νοσοκομείων σε προσωπικό και υποδομές, η πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας και το εμβολιαστικό πρόγραμμα που πρέπει να λειτουργήσει απρόσκοπτα.
Σε αυτή την κατεύθυνση οφείλουμε να στρέψουμε το κύριο βάρος της πολιτικής πίεσης, ανεξάρτητα από άλλα επί μέρους μέτρα που μπορεί ο Δήμος να πάρει στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων του και των δυνατοτήτων του.
ΓΙΑ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΕΚΛΟΓΙΚΟΥ ΝΟΜΟΥ ΣΤΗΝ ΤΟΠΙΚΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ
Οι αστικές κυβερνήσεις διαχρονικά, έχουν διαμορφώσει ένα ασφυκτικό, αντιδραστικό θεσμικό πλαίσιο στην Τοπική Διοίκηση, μετατρέποντας δήμους και περιφέρειες σε μοχλό επέλασης της αντιλαϊκής επίθεσης, με αιχμή την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, τη διεύρυνση της ανταπόδοσης, την εμπορευματοποίηση και συρρίκνωση βασικών κοινωνικών δομών, την φοροεπιδρομή κλπ. Κοινή στρατηγική τους επιλογή είναι η ευθυγράμμιση της λειτουργίας και της χρηματοδότηση της Τοπικής Διοίκησης με αφετηρία τις ανάγκες και προτεραιότητες των επιχειρηματικών ομίλων, μακριά και ενάντια στις λαϊκές ανάγκες και αγωνίες που διαιωνίζονται και παραμένουν ακάλυπτες.
Το εκλογικό σύστημα στην Τοπική Διοίκηση είναι ένα σημαντικό εργαλείο στα χέρια της αστικής τάξης στην κατεύθυνση αυτή. Επικαλούμενη προσχηματικά ζητήματα “κυβερνησιμότητας”, η κυβέρνηση της ΝΔ, συνεπικουρούμενη και από άλλες δυνάμεις, επαναφέρει ένα προκλητικό εκλογικό σύστημα που καθιστά την πρώτη δύναμη παντοδύναμη με ένα ποσοστό 43%. Παίρνει με αυτό το ποσοστό τα 3/5 των εδρών, όταν όλες οι υπόλοιπες παρατάξεις μαζί, το 57% παίρνουν τα 2/5 των εδρών. Και θα μπορεί να εκλέγεται δήμαρχος και περιφερειάρχης με ένα τέτοιο ποσοστό που θα διοικεί για 4-5 χρόνια ανεξέλεγκτα, τη στιγμή που για το εργατικό σωματείο είναι απαγορευτικό να κηρύξει απεργία με ένα τέτοιο ποσοστό. Επαναφέρει το όριο εισόδου στο 3%, που και πάλι δεν εξασφαλίζει την εκλογή κάποιου συνδυασμού, αφού ταυτόχρονα μειώνονται συνολικά οι έδρες στα δημοτικά συμβούλια από 2 έως 12 συμβούλους στους μεγάλους Δήμους. Αυξάνει εκ νέου τα παράβολα των υποψηφιοτήτων, βάζοντας έτσι πρόσθετα εμπόδια στη συμμετοχή των λαϊκών στρωμάτων στη διαδικασία.
Κατά τα άλλα, κλίνουν καθημερινά το όνομα της “δημοκρατίας”, της “ισότητας” και της “ισονομίας” σε κάθε πτώση και κουνάνε το δάχτυλο στο λαό, σε όποιον αγωνίζεται… Από κοντά και η πλειοψηφία της ΚΕΔΕ που στηρίζει ενεργά την πρόταση της κυβέρνησης στο όνομα της “κυβερνησιμότητας” κι αυτή. Διαφωνούν σε επιμέρους ζητήματα, όπως η μεγάλη μείωση των συμβούλων, αλλά κυρίως τους απασχολεί η συνέχιση των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων και πως θα συμβάλουν απ’ τη μεριά τους, πως θα αυξηθούν τα ιδία έσοδα των δήμων με την ανταποδοτικότητα, το επιπλέον χαράτσωμα του λαού.
Είναι λοιπόν σήμερα η σειρά της κυβέρνησης της ΝΔ στην εναλλαγή των εκλογικών συστημάτων, που μας έχουν συνηθίσει τα κυβερνητικά κόμματα, και που καμιά σχέση δεν έχουν με την πιστή αποτύπωση της λαϊκής ψήφου. Γιατί και η “κολοβή” απλή αναλογική που εισήγαγε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, αφήνοντας αλώβητο τον εκβιασμό του Β’ γύρου, είχε ως στόχο ο θεσμός του δημάρχου/περιφερειάρχη να σηματοδοτεί τη διευρυμένη αστική συναίνεση στις εξελισσόμενες ανατροπές στην Τοπική Διοίκηση.
Ως Λαϊκή Συσπείρωση και ΚΚΕ, τοποθετούμασταν πάντα με αρχή την ισοτιμία της ψήφου, όσο αυτό είναι εφικτό στις συνθήκες της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, υπερασπιζόμενοι σταθερά και χωρίς “ναι, μεν αλλά”, το σύστημα της απλής ανόθευτης αναλογικής και στην εκλογή των τοπικών οργάνων. Χωρίς να έχουμε καμιά αυταπάτη για το ρόλο της Τοπικής Διοίκησης ως περιφερειακού κρατικού θεσμού, που ευθυγραμμίζεται με την αντιλαϊκή πολιτική του κεντρικού κράτους.
Με αυτή την αφετηρία, εναντιωνόμαστε καθαρά και στην επαναφορά του ορίου, όσον αφορά την εκπροσώπηση των πολιτικών δυνάμεων, αλλά και στον εκβιαστικό Β’ γύρο, που εκτός του στόχου της ενσωμάτωσης, ενισχύει τον προσωποκεντρικό χαρακτήρα στη λειτουργία αυτών των θεσμών, αναπαράγοντας και με αυτό τον τρόπο φαινόμενα σήψης, παραγοντισμού, που γενικεύονται και σε αυτό το επίπεδο.
Είναι τέλος καιρός να αρθεί το θεσμικό πλαίσιο που απαγορεύει στα κόμματα να προβάλλουν ευθέως υποψηφιότητες στα όργανα όλων των βαθμίδων της Τοπικής Διοίκησης. Είναι καιρός πια να μπει ένα τέρμα σε ένα βαθειά υποκριτικό σκηνικό, που τροφοδοτεί την ψευδεπίγραφη εικόνα των δήθεν αυτοδιοικητικών και “υπερκομματικών” υποψηφιοτήτων κι ένα περιβάλλον που παραπλανά και τελικά εκμηδενίζει την ευθύνη και τη λογοδοσία των πολιτικών κομμάτων ως προς τις υποψηφιότητες και τα πεπραγμένα των αιρετών, που έτσι και αλλιώς υποστηρίζουν.
Σε κάθε περίπτωση, αυτό που υπερασπίζεται η κυβέρνηση με το εκλογικό σύστημα, καθώς και οι νέες αντιδραστικές προσαρμογές που ετοιμάζεται να φέρει στην Τοπική Διοίκηση, είναι η επιδίωξη το κράτος και οι τοπικοί θεσμοί του να εξυπηρετήσουν πιο αποτελεσματικά και ενιαία τις γρήγορες μεταβολές των αναγκών και προτεραιοτήτων των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. “O χρόνος είναι χρήμα” για το κεφάλαιο και τους πολιτικούς του εκπρόσωπους και πιθανές καθυστερήσεις από μια ανεπάντεχη οργανωμένη λαϊκή παρέμβαση θα πρέπει και να προβλεφθούν και αν είναι δυνατόν να καμφθούν. Το αντιδραστικό εκλογικό σύστημα είναι μόνο ένα μέρος των αντιδραστικών κατασταλτικών σχεδιασμών τους, που μόνο ο οργανωμένος λαός και το κίνημα του μπορούν να ακυρώσουν.
Απαιτούμε την άμεση απόσυρση του νομοσχεδίου και τη θέσπιση της απλής ανόθευτης αναλογικής ως εκλογικός σύστημα στις εκλογές των Δήμων και των Περιφερειών.
ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΗΝ ΤΡΙΤΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
Επί ένα χρόνο τώρα, στο όνομα της αντιμετώπισης της πανδημίας, η κυβέρνηση κρατάει τα πανεπιστήμια κλειστά. Ζωντανή διδασκαλία, εργαστήρια, πρακτικές ασκήσεις δεν πραγματοποιούνται, δημιουργώντας τεράστια κενά στο γνωστικό επίπεδο των φοιτητών, οι οποίοι περιορίζονται μόνο στις τηλεδιασκέψεις. Η προσωρινή λύση της τηλεπαίδευσης αποκτάει μόνιμα χαρακτηριστικά, ενώ προετοιμάζεται το έδαφος να διατηρηθεί και μετά το άνοιγμα των σχολών. Μπαίνουν έτσι επιπλέον ταξικοί φραγμοί στην πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, καθώς δεν είναι δεδομένη η σταθερή και εύκολη πρόσβαση σε ηλεκτρονικά μέσα για όλους, αποστεώνεται σε ένα βαθμό η εκπαιδευτική διαδικασία, που προϋποθέτει τη διά ζώσης διδασκαλία και ανταλλαγή απόψεων, χαμηλώνει κι άλλο το επίπεδο των σπουδών. Ταυτόχρονα, παραμένουν τα τεράστια προβλήματα στις φοιτητικές εστίες, υποβαθμίζεται περαιτέρω η φοιτητική μέριμνα, τα συγγράμματα που καθυστερούν να φτάσουν ή δεν φτάνουν και καθόλου, ορθώνοντας έτσι νέα εμπόδια στη διαδικασία φοίτησης. Αυτά απασχολούνε σήμερα εκατοντάδες χιλιάδες φοιτητές και της οικογένειές τους σε όλη τη χώρα και στο Δήμο Δελφών. Φοιτητές που αγωνίζονται για ανοιχτά πανεπιστήμια, για δημόσια δωρεάν ποιοτική τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Την ίδια στιγμή, συνεχίζεται ανεμπόδιστη η κάθε μορφής επιχειρηματική δραστηριότητα στα πανεπιστήμια, αξιοποιώντας τις υποδομές και το δυναμικό που θα έπρεπε να καλύπτουν αποκλειστικά τις ανάγκες του εκπαιδευτικού έργου.
Η κυβέρνηση της ΝΔ όλο αυτό το διάστημα, αντί να πάρει μέτρα για το ασφαλές άνοιγμα των σχολών και την πραγματοποίηση των μαθημάτων, σχεδιάζει και ψηφίζει τον ένα αντεκπαιδευτικό νόμο πάνω στον άλλον, συνεχίζοντας από κει που το άφησε ο ΣΥΡΙΖΑ. Νέο ποιοτικό στοιχείο αποτελεί η ίδρυση ειδικού αστυνομικού σώματος στα πανεπιστήμια, που θα κοστίσει μάλιστα πάνω από 30 εκατομμύρια, εντείνοντας την καταστολή μέσα και έξω απ’ τα ιδρύματα.
Οι φοιτητές του Τμήματος του πρώην Τ.Ε.Ι Στερεάς Ελλάδος στην Άμφισσα (Δ.Ο.Ε.Π.Τ.Μ.), πλέον όλων των παραπάνω, έχουν να αντιμετωπίσουν και την κοροϊδία των ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ πάνω στο πρόβλημά τους. Πρόβλημα που οι κυβερνήσεις τους δημιούργησαν και συνεχίζουν με την αντεκπαιδευτική – αντιλαϊκή πολιτική που ακολουθούνε διαχρονικά. Θυμίζουμε πως όταν συζητιόταν ο νόμος Γαβρόγλου, το ΚΚΕ στην κατεύθυνση της διευκόλυνσης των φοιτητών να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους χωρίς επιπλέον κωλύματα και δυσκολίες, κατέθεσε τροπολογία για τους φοιτητές και αποφοίτους τμημάτων που συγχωνεύονται, απορροφώνται και καταργούνται, αλλά και όσων τα τμήματα μετά τη συγχώνευση δεν αντιστοιχούν στα ίδια επιστημονικά αντικείμενα. Τότε, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ την απέρριψε. Σήμερα, η κυβέρνηση της ΝΔ δεν αναγνωρίζει καν το πρόβλημα!
Είχαμε πει τότε χαρακτηριστικά: Τα νέα πανεπιστημιακά τμήματα που προκύπτουν από ανορθολογικές και αντιεπιστημονικές συνενώσεις υπαρχόντων τμημάτων, είναι αποτέλεσμα κυρίως της ακόμα μεγαλύτερης προσαρμογής στις ορέξεις των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου και όχι τόσο της «πρόχειρης και μη αξιολογούμενης» πρότασης, όπως κατηγορούν την κυβέρνηση η ΝΔ και τα άλλα κόμματα, οι εκπρόσωποί τους στη τοπική διοίκηση κι εδώ στη Φωκίδα, οι οποίοι τώρα «βγήκαν στα κεραμίδια».
Σήμερα βλέπουμε να παίζεται το ίδιο έργο απ’ την ανάποδη… Άλλαξε η κυβέρνηση και έγινε αντιπολίτευση και η τότε αντιπολίτευση, κυβέρνηση. Εμείς σε αυτή την αισχρή κοροϊδία των φοιτητών, της νεολαίας, του λαού μας του ίδιου, δεν παίρνουμε μέρος. Με κούφια λόγια και αιτήματα, τη στιγμή που σε όλα τα άλλα κάποιος στηρίζει την πολιτική της ΝΔ ή του ΣΥΡΙΖΑ στην παιδεία, αλλά για ποιοτικές δωρεάν σπουδές, υποδομές, εξοπλισμένα εργαστήρια, συγγράμματα, εστίες, φοιτητική μέριμνα, πτυχία που να διασφαλίζουν την επαγγελματική αποκατάσταση και όχι το κυνήγι μονάδων, δεν βγάζει άχνα, που άλλα λέει όταν το κόμμα του είναι στην κυβέρνηση και άλλα στην αντιπολίτευση, εμείς δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε.
Η κυβέρνηση οφείλει να ανοίξει άμεσα τα πανεπιστημιακά ιδρύματα, με εξασφαλισμένα όλα τα απαραίτητα υγειονομικά μέτρα και χωρίς αστυνομία και αυταρχισμό στις σχολές. Να δώσει άμεσα λύση στα αιτήματα των φοιτητών του πρώην Τ.Ε.Ι. Στερεάς Ελλάδος στην Άμφισσα χωρίς περιστροφές και στην κατεύθυνση της ουσιαστικής αναβάθμισης των σπουδών, με πτυχίο-μοναδική προϋπόθεση για την πρόσβαση στο επάγγελμα.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΕΛΤΑ
Σε σχέση με το ζήτημα των ΕΛΤΑ, έχουμε τοποθετηθεί σε παρόμοιες περιπτώσεις αρκετές φορές στο παρελθόν ως Λαϊκή Συσπείρωση. Τι έχουν να χωρίσουν άραγε μεταξύ τους στρατηγικά η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ, τη στιγμή που μαζί ψηφίσανε το 3ο μνημόνιο, το Υπερταμείο και ότι άλλο προκύπτει απ’ αυτό; Όταν πίνουν μαζί νερό στο όνομα των διακρατικών ενώσεων του κεφαλαίου όπως η ΕΕ, απότοκο του οποίου είναι αυτές οι πολιτικές ιδιωτικοποιήσεων και ξεπουλήματος της όποιας δημόσιας περιουσίας προκειμένου να στηριχθεί η κερδοφορία του κεφαλαίου, να ανακάμψει απ’ τις συνέπειες της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης;
Ο κλάδος των ταχυδρομείων έχει τέτοια χαρακτηριστικά, είναι πεδίο κερδοφορίας του κεφαλαίου με ψηλό ποσοστό κέρδους. Η συρρίκνωση και το ξεπούλημα των ΕΛΤΑ είναι μέσα στους όρους αυτών των συμφωνιών και όποιος “ανακαλύπτει σήμερα την Αμερική”, θυμίζει λίγο από Στέφανο Μάνο, απ’ τους πρωτεργάτες της νεοφιλελεύθερης διαχείρισης του καπιταλισμού στην Ελλάδα, που διαμαρτυρόταν τις προάλλες γιατί τα αποτελέσματα της πολιτικής του τον αφήσανε χωρίς νερό και ρεύμα στην κακοκαιρία. Η κατάσταση με τα ΕΛΤΑ, με το Νοσοκομείο της Άμφισσας και τόσα άλλα, είναι ο αντίκτυπος στον τόπο μας, του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής που μόνο σκοπό έχει το κέρδος. Το να τον στηρίζεις με κάθε τρόπο και ευκαιρία αλλά ταυτόχρονα να διαμαρτύρεσαι για τα αποτελέσματά του σε σένα αποκλειστικά, πέρα του ότι παραμυθιάζεις το λαό, καταντάει και ανέκδοτο από ένα σημείο και μετά.
Εμείς μέρος σε αυτή την κοροϊδία του λαού ποτέ δεν πήραμε και ούτε πρόκειται να πάρουμε. Σαφώς και θέλουμε φθηνές, ποιοτικές, δημόσιες ταχυδρομικές υπηρεσίες, που όμως είναι στο χέρι του λαού και των εργαζομένων στα ΕΛΤΑ να τα διεκδικήσουν, όπως κάνουνε άλλες τοπικές κοινωνίες π.χ. στην Κάρυστο πρόσφατα, δίχως αυταπάτες για το ρόλο των αστικών κομμάτων εξουσίας και των κούφιων δεσμεύσεών τους.