Να γίνει η Οίτη πρότυπο παράδειγμα ήπιου, πολυκεντρικού, βιώσιμου ορεινού τουρισμού.

Κοιτάζω κάθε μέρα από το παράθυρο την Οίτη. Το μάτι οδηγεί τη σκέψη σε κάθε της γωνιά, που την έχω περπατήσει και τρέξει. Νιώθω ότι θα αναγκαστώ κάποια στιγμή να απολογηθώ σ’ αυτή – και γι’ αυτή – για ό,τι γίνει και δεν γίνει. Παραλάβαμε την Οίτη ένα υπέροχο βουνό, και μάλιστα Εθνικό Δρυμό, και δεν θα την παραδώσουμε βιομηχανική περιοχή! Ούτε αιολικά, ούτε άλλα μεταλλεία, πουθενά στην Οίτη!

Όποιος επισκέπτεται την Οίτη, έχει να απολαύσει τη θέα του τοπίου, να θαυμάσει τα φαράγγια και το άγριο ανάγλυφο, τα πλούσια νερά, τα σπάνια λουλούδια. Αρμονία και δέος γι’ αυτά που έπλασε η φύση∙ και 22 χωριά με τους κατοίκους τους, μόνιμους και εποχιακούς,  που είχαν πάντα τη ζωή τους δεμένη με το βουνό. Τα λέω αυτά γιατί στο βουνό σχεδιάζουν να εγκαταστήσουν 15 ανεμογεννήτριες στο βορειοδυτικό της τμήμα και άλλες 22 στο νοτιοανατολικό, ύψους 120μ και σε υψόμετρο 1.700 – 2.150μ, με αναμφίβολες συνέπειες και κινδύνους για το τοπίο, την πανίδα, τη χλωρίδα, την ορνιθοπανίδα, τα νερά.

Η αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης δεν μπορεί να γίνεται σε βάρος της βιοποικιλότητας της φύσης και των βουνών.

Ναι! οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειες αποτελούν γεγονός∙ και είναι ο πυλώνας, πάνω στον οποίο θα στηριχτεί η ανθρωπότητα τα επόμενα χρόνια για την εξασφάλιση ενέργειας. Όμως, στο βωμό της εξασφάλισης κερδών, δεν μπορεί το περιβάλλον και η αειφορία να έρχονται τελευταία σε προτεραιότητα. Ναι στις ΑΠΕ, με όρους και προϋποθέσεις! Γιατί, αλλιώς μπαίνουμε σε ένα φαύλο κύκλο. Η αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης δεν μπορεί να γίνεται σε βάρος της βιοποικιλότητας της φύσης και των βουνών. Ζούμε σε μια εποχή που οι ΑΠΕ μικρής κλίμακας και μεγάλης απόδοσης βρίσκονται στο απόγειό τους παγκοσμίως και εμείς επιμένουμε να εφαρμόσουμε τεχνολογίες που ανήκουν στο παρελθόν, βάζοντας «το φύλλο μπροστά από τα μάτια». Κι αυτό, γιατί ακόμα αποδίδουν υψηλό κέρδος για τους μεγάλους επενδυτές και κατασκευαστές!

Ναι! στο μέλλον όλα θα είναι διαφορετικά. Και στον τουρισμό δεν είναι μόνο η πανδημία, που ζούμε, που φαίνεται να αλλάζει το τοπίο. Το μοντέλο του μαζικού τουρισμού έχει φτάσει στα όριά του και θα πρέπει να αναζητήσουμε ένα νέο βιώσιμο τουριστικό πρότυπο, που να λαμβάνει υπόψη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του κάθε τόπου, της κάθε περιοχής. Ένα πολυκεντρικό τουριστικό μοντέλο, όπου ο κάθε τόπος θα έχει τη δική του αυτόνομη και πρωτότυπη αναπτυξιακή πρόταση.

Στόχος μας είναι να κάνουμε την Οίτη πρότυπο παράδειγμα ήπιου, πολυκεντρικού, βιώσιμου ορεινού τουρισμού, που να συνδυάζει τον τουρισμό με τον πρωτογενή τομέα και να ενισχύει τη συνεργασία των ντόπιων παραγωγών με τους επαγγελματίες, στα πλαίσια ενός Τοπικού Συμφώνου Ποιότητας. Και θα το προσπαθήσουμε συνεχίζοντας το διάλογο με την κοινωνία. Θα προσπαθήσουμε να κινητοποιήσουμε τους πολίτες ώστε, μαζί με την αυτοδιοίκηση και την κεντρική εξουσία, να συνδιαμορφώσουμε τις πολιτικές που θα καθορίσουν το μέλλον της Οίτης.

Όχι λοιπόν σε ένα μέλλον,  που θα καθορίζεται από άλλους, χωρίς να ρωτηθεί η τοπική κοινωνία. Γιατί δεν μπορείς να αντιταχθείς στη θέληση της τοπικής κοινωνίας. Η ήττα θα είναι δεδομένη, σαν τον το αλογάκι της παναγίας που προσπαθεί να σταματήσει το άρμα.